مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UT.PSYEDU.REC.1402.051
عسل جعفری جوزانی1 
، سعید حسن زاده*1 ، محسن شکوهی یکتا1 ، عباس بازرگان هرندی1 ، مسعود غلامعلی لواسانی1
، سعید حسن زاده*1 ، محسن شکوهی یکتا1 ، عباس بازرگان هرندی1 ، مسعود غلامعلی لواسانی1
1- دانشگاه تهران
چکیده: (26 مشاهده)
زمینه و هدف: خواندن یکی از سه مهارت ضروری در آموزش در دوره دبستان میباشد. ارزیابی خواندن و مداخله زودهنگام در افراد دارای مشکلات خواندن از اولویتهای آموزشی و درمانی است. یکی از روشهای ارزیابی خواندن استفاده از آزمونهای هنجار شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی آزمون خواندن جحش در دوره اول دبستان انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر آمیخته و از نوع آزمونسازی بود. جامعه آماری دانشآموزان دوره اول دبستان شهر تهران در سال 1403-1402 بود. نمونه 700 نفر از دانشآموزان دوره اول دبستان به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند و با آزمون خواندن جحش مورد ارزیابی قرار گرفتند. روایی محتوا با نظر ده متخصص با استفاده از شاخص روایی محتوا (CVI) ارزیابی شد. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و روایی سازه تحولی با استفاده از مقایسه میانگینها در سه پایه تحصیلی، روایی ملاک با استفاده از همبستگی پیرسون با نمرات حاصل از آزمون نما و پایایی با استفاده از ضریب کودر-ریچاردسون و بازآزمایی با استفاده از نرمافزار SPSS و AMOS ارزیابی شد.
یافتهها: ضریب روایی محتوایی برای گویهها 9/0 تا 1 بود. در نتایج تحلیل عاملی تأییدی شاخصهای برازش مدل 84/2x2/df= ، 07/0RMSEA= ، 93/0CFI=، 93/0 GFI= به دست آمد. در ارزیابی روایی همگرا با آزمون نما، ضرایب همبستگی نشان داد که آزمون خواندن از توانایی بالایی برای ارزیابی مهارتهای مرتبط با خواندن برخوردار بود (01/0> p) که این امر دلالت بر روایی بالای این آزمون داشت. مقادیر کودر- ریچاردسون برای خردهمقیاسها 671/0 تا 975/0 محاسبه شد. ضریب همبستگی بازآزمایی برای خردهمقیاسها در یک دوره یک ماهه نیز 807/0 تا 981/0 محاسبه شد.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان داد آزمون خواندن جحش از روایی و پایایی کافی و مناسب برای سنجش مهارت خواندن در دانشآموزان پایه اول تا سوم دبستان برخوردار است و میتوان از آن بهعنوان ابزاری برای سنجش این مهارت در دانشآموزان فارسی زبان استفاده کرد.
روش بررسی: پژوهش حاضر آمیخته و از نوع آزمونسازی بود. جامعه آماری دانشآموزان دوره اول دبستان شهر تهران در سال 1403-1402 بود. نمونه 700 نفر از دانشآموزان دوره اول دبستان به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند و با آزمون خواندن جحش مورد ارزیابی قرار گرفتند. روایی محتوا با نظر ده متخصص با استفاده از شاخص روایی محتوا (CVI) ارزیابی شد. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و روایی سازه تحولی با استفاده از مقایسه میانگینها در سه پایه تحصیلی، روایی ملاک با استفاده از همبستگی پیرسون با نمرات حاصل از آزمون نما و پایایی با استفاده از ضریب کودر-ریچاردسون و بازآزمایی با استفاده از نرمافزار SPSS و AMOS ارزیابی شد.
یافتهها: ضریب روایی محتوایی برای گویهها 9/0 تا 1 بود. در نتایج تحلیل عاملی تأییدی شاخصهای برازش مدل 84/2x2/df= ، 07/0RMSEA= ، 93/0CFI=، 93/0 GFI= به دست آمد. در ارزیابی روایی همگرا با آزمون نما، ضرایب همبستگی نشان داد که آزمون خواندن از توانایی بالایی برای ارزیابی مهارتهای مرتبط با خواندن برخوردار بود (01/0> p) که این امر دلالت بر روایی بالای این آزمون داشت. مقادیر کودر- ریچاردسون برای خردهمقیاسها 671/0 تا 975/0 محاسبه شد. ضریب همبستگی بازآزمایی برای خردهمقیاسها در یک دوره یک ماهه نیز 807/0 تا 981/0 محاسبه شد.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان داد آزمون خواندن جحش از روایی و پایایی کافی و مناسب برای سنجش مهارت خواندن در دانشآموزان پایه اول تا سوم دبستان برخوردار است و میتوان از آن بهعنوان ابزاری برای سنجش این مهارت در دانشآموزان فارسی زبان استفاده کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
