هدف: یکی از مشکلات عمدهٔ کودکان با سندرم داون، ضعف در آگاهی واج‌شناختی است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامهٔ آموزشی طراحی‌شدهٔ بازی‌محور بر بهبود آگاهی واج‌شناختی در کودکان با سندرم داون انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با دو مرحلۀ پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش‌آموزان پسر دبستانی با سندرم داون شهر تهران بود که ۲۰ نفر از آنان به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس افراد به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. شایان ذکر است که ۲ نفر از هر گروه براساس ملاک‌های خروج در پژوهش حاضر حذف شدند و در نهایت ۱۶ نفر در پژوهش شرکت کردند. گروه آزمایش در طی ۱۸ جلسه، برنامهٔ طراحی‌شدهٔ بازی‌محور را دریافت نمودند ولی در گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای صورت نگرفت. داده‌های پژوهش حاضر به‌وسیلۀ آزمون خواندن و نارساخوانی کرمی نوری و مرادی (۱۳۸۴) جمع‌آوری شد و با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۴ تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات اصلاح‌شدهٔ پس‌آزمون متغیرهای زنجیرهٔ کلمات، قافیه‌ها، حذف آواها، خواندن ناکلمات و شبه کلمات پس از حذف نمرات پیش‌آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل با یکدیگر تفاوت معنادار دارند (۰٫۰۰۱>p)؛ میانگین نمرات گروه آزمایش به‌صورت معناداری بیشتر از گروه کنترل بود.
نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه‌ گرفت که برنامهٔ آموزشی مبتنی‌بر بازی تأثیر مثبت بر بهبود آگاهی واج‌شناختی در کودکان با سندرم داون دارد و می‌توان از این برنامه جهت ارتقای وضعیت خواندن و آموزش کودکان سندرم داون استفاده کرد.