زمینه و هدف: بیماری کرونری قلبی (CHD) از انواع شایع‌تر بیماری قلبی در ایران است. ‌پژوهش حاضر با هدف اثربخشی راهبردهای نظم‌جویی هیجانی گراس بر میزان استرس ادراک‌شده در بیماران قلبی انجام شد.
روش‌بررسی: اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ نیمه‌آزﻣﺎیشی ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﻴﺶ‌آزﻣﻮن‌ﭘﺲآزﻣﻮن و پیگیری ﺑﺎ ﮔﺮوه گواه ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪٔ آﻣﺎری را ﺑﯿﻤﺎران قلبی بیمارستان دکترباهنر کرج در سال ۱۳۹۶ تشکیل دادند که ﺑﻪ‌ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه آزﻣﺎیﺶ و گواه (هرکدام ۲۰ نفر) تقسیم شدند. اﺑﺰار ﭘﮋوﻫﺶ پرسشنامهٔ استرس ادراک‌شدهٔ کوهن (۱۹۸۳) ﺑﻮد. داده‌ها قبل و بعد از اجرای نُه جلسه درمان جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۱، به‌‌شیوهٔ تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار نمرهٔ پیش‌آزمون در گروه آزمایش به‌ترتیب ۳۷٫۶۵ و ۷٫۶۰ و پس‌آزمون به‌ترتیب ۲۰٫۵۴ و ۳٫۵۸ به‌دست آمد. همچنین نمرۀ پیش‌آزمون در گروه گواه به‌ترتیب ۲۵٫۳۰ و ۶٫۶۲ و پس‌آزمون به‌ترتیب ۳۸٫۳۰ و ۵٫۶۸ بود. نتایج تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر مشخص کرد درمان به‌‌طور معناداری موجب کاهش استرس بیماران شده است (۰٫۰۰۱>p). 
نتیجه‌ﮔﻴﺮی: براساس یافته‌های پژوهش حاضر، این نتایج می‌تواند پشتوانه‌ای برای انجام درمان راهبردهای نظم‌جویی هیجانی گراس در بیماران قلبی جهت بهبود استرس ادراک‌شده باشد.