زمینه و هدف: آسیب‌ها و رنج‌های بین‌فردی ناشی‌از تعامل‌های اجتماعی، از چالش‌هایی است که مادران کودکان با ناتوانی‌های تحولی و ذهنی با آن روبه‌رو هستند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش بخشایشگری در حوزهٔ ناتوانی‌های تحولی و ذهنی و تحلیل آن بر تعامل مادر-کودک در خانواده‌های افراد با این ناتوانی‌ها انجام شد. 
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعهٔ مروری‌روایتی بود که با استفاده از کلیدواژه‌های تخصصی M‏ental Retardation, Intellectul-Adabtive Disabilities،Mothers of children with Intellectual and Developmental Disabilities, Child-Mother Interaction ، Forgiveness در پایگاه‌های اطلاعات پژوهشی شامل Pumped، Springer، ProQuest، Scopus، Elsevier، Science direct و Google Scholar یافته‌ها و اطلاعات مد‌نظر در بین سال‌های ۱۹۸۴تا۲۰۱۷ تحت واکاوی قرار گرفت. 
یافته‌ها: هفت مقاله در ارتباط با نقش بخشایشگری با ناتوانی‌های تحولی و ذهنی بوده که تنها یک‌پژوهش به‌صورت مسقیم به بررسی تأثیر بخشایشگری در تعامل مادر-کودک در حوزهٔ ناتوانی پرداخته است. 
نتیجه‌گیری: با استفاده از بخشایشگری، روابط آسیب‌دیدهٔ والدین کودکان دارای ناتوانی‌های تحولی و ذهنی را می‌توان بهبود بخشید و از این طریق به بهترشدن تعامل مادر-کودک و تأمین سلامت روانی خانواده کمک کرد.