مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف : در واقع اوتیسم یک سندرم مشخص بالینی با اختلال هایی معین در رفتار اجتماعی، ارتباطات کلامی و غیرکلامی، فعالیت های تخیلی و وجود دامنه نامحدودی از علایق است . این پژوهش با هدف تدوین برنامه آموزشی مهارت های زبان بدن و اثربخشی آن بر مهارت های اجتماعی، مهارت های حرکتی و توجه انتخابی کودکان اوتیسم 8 الی 12 سال با عملکرد بالا در شهر سمنان انجام گردید .
روش بررسی : روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل ۳۰ نفر از کودکان مبتلا به اوتیسم ۷ تا 12 سال با عملکرد بالا در شهر سمنان بود که حجم نمونه نیز 30 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه­گیری در این پژوهش به صورت در دسترس بود و اعضای گروه نمونه بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند و نتایج با استفاده از نرم افرار spss  و  با اجرای ازمون  MNCOVA  مورد تحلیل قرار گرفتند. آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون با آزمون های ارزیابی توجه انتخابی D2 ، مهارت­های اجتماعی گرشام و الیوت و نیز  مهارت­های حرکتی اولریخ 2 مورد بررسی انفرادی قرار گرفتند .
یافته ها : پس از انجام بررسی های آماری تحلیل کوواریانس نتایج نشان دادکه آموزش مهارت­های زبان بدن بر روی هر سه مقیاس قاطعیت، همکاری و خویشتن داری و نمره کل مهارت­های اجتماعی به طرز معنی داری تاثیر داشت.  این آموزش­ها بر خرده مقیاس جابجایی در آزمون حرکتی اولریخ نیز موثر و نمره کل مهارت­های حرکتی معنی دار بود(001/0=p)   ولی در خرده آزمون کنترل شیئ تاثیرات معنی داری را ایجاد نکرد. هم چنین آموزش زبان بدن بر توجه انتخابی نیز از نظر آماری معنی دار بود (003/0= p) اما بر کارآیی تمرکز تاثیر معنی داری را نداشت.
نتیجه گیری : بر اساس یافته های این پژوهش افزایش عملکرد و کسب تغییرات در مهارت های اجتماعی ، مهارت­های حرکتی و نیز توجه انتخابی آموزش مهارت های زبان بدن به کودکان اوتیسم می تواند موثر باشد .

واژه‌های کلیدی: کودکان اوتیسم با عملکرد بالا، مهارت‌های زبان بدن، مهارت‌های اجتماعی، مهارت‌های حرکتی، توجه انتخابی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---