زمینه و هدف: پیمان‌شکنی از آسیب‌های جدی زندگی زناشویی به‌شمار می‌رود؛ ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر درمان ذهن‌آگاهی بخشش‌محور و درمان هیجان‌مدار بر نشخوار فکری و رضایت زناشویی زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی همسر اجرا شد. 
روش‌‌بررسی: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی و طرح پژوهش سه‌گروهی دو‌مرحله‌ای با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعهٔ آماری را زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی همسر در شهر اصفهان در سال ۱۳۹۶ تشکیل دادند که از میان آن‌ها ۴۵ نفر به‌صورت هدفمند مبتنی‌بر ملاک‌های ورود و خروج انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۵ نفر برای هر گروه) و یک‌گروه گواه (۱۵ نفر) تقسیم شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های نشخوار فکری (نولن-هوکسیما ۱۹۹۱) و رضایت زناشویی (اینریچ ۱۹۹۳) به‌کار رفت. گروه ذهن‌آگاهی بخشش‌محور به‌مدت یازده جلسه و گروه هیجان‌مدار طی نُه جلسه تحت درمان قرار گرفتند. داده‌ها نیز ازطریق تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۰ تحلیل شد. 
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین درمان ذهن‌آگاهی بخشش‌محور و درمان هیجان‌مدار با گروه گواه در نشخوار فکری و رضایت زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۰۱>p)؛ اما بین دو درمان در نشخوار فکری و رضایت زناشویی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. 
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های پژوهش درمان ذهن‌آگاهی بخشش‌محور و درمان هیجان‌مدار، روش‌های موفقی برای کاهش نشخوار فکری و ارتقای رضایت زناشویی در زنان آسیب‌دیده از پیمان‌شکنی همسر است.