جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi K, Vafai Moghaddam M. Acceptance and Commitment Therapy on Emotional Overeating and Stress in Women with Eating Disorders. MEJDS 2020; 10 :10-10
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1209-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1209-fa.html
محمدی کوروش، وفایی مقدم ملودی. اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر پرخوری هیجانی و استرس در زنان دارای اختلال خوردن. مجله مطالعات ناتوانی. 1399; 10 () :10-10
کوروش محمدی1 
، ملودی وفایی مقدم* 2
، ملودی وفایی مقدم* 2
1- گروه مشاوره و روانشناسی، دانشکدٔه ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه هرمزگان
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
چکیده: (2197 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلالات خوردن یکی از اختلال‌های روان‌تنی به‌شمار می‌رود که محققان به دلایل و درمان آن می‌پردازند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر پرخوری هیجانی و استرس زنان دارای اختلال خوردن انجام شد.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر به‌‌روش نیمه‌آزمایشی و طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را زنان دارای اختلال خوردن شهرستان تهران در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند که به‌شیوهٔ نمونه‌گیری دردسترس ۳۰ نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه به‌صورت تصادفی قرار گرفتند. در پیش‌آزمون پرسشنامه‌های اختلال خوردن داچ (۱۹۸۶) و استرس کوهن (۱۹۸۳) اجرا شد و سپس مداخلهٔ درمان پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش صورت گرفت. بلافاصله بعد از اتمام مداخله، پس‌آزمون پرسشنامه‌ها برای هر دو گروه انجام پذیرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۰ و تحلیل کواریانس تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین خوردن هیجانی نمرهٔ گروه آزمایش به‌ترتیب از ۱۰٫۷۲±۵۰٫۱۳ به ۱۰٫۵۲±۳۸٫۴۳ و استرس از ۸٫۱۳ ±۴۳٫۱۰ به ۸٫۹۷±۳۲٫۱۹ کاهش پیدا کرد و نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که درمان پذیرش و تعهد پرخوری هیجانی و استرس زنان را کاهش می‌دهد (۰٫۰۰۱p<).
نتیجه‌گیری: درمان پذیرش و تعهد بر پرخوری هیجانی و استرس زنان دارای اختلال خوردن مؤثر است؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود مشاوران و درمانگران از این روش برای افراد با اختلال خوردن بهره ببرند.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر به‌‌روش نیمه‌آزمایشی و طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را زنان دارای اختلال خوردن شهرستان تهران در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند که به‌شیوهٔ نمونه‌گیری دردسترس ۳۰ نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه به‌صورت تصادفی قرار گرفتند. در پیش‌آزمون پرسشنامه‌های اختلال خوردن داچ (۱۹۸۶) و استرس کوهن (۱۹۸۳) اجرا شد و سپس مداخلهٔ درمان پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش صورت گرفت. بلافاصله بعد از اتمام مداخله، پس‌آزمون پرسشنامه‌ها برای هر دو گروه انجام پذیرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۰ و تحلیل کواریانس تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین خوردن هیجانی نمرهٔ گروه آزمایش به‌ترتیب از ۱۰٫۷۲±۵۰٫۱۳ به ۱۰٫۵۲±۳۸٫۴۳ و استرس از ۸٫۱۳ ±۴۳٫۱۰ به ۸٫۹۷±۳۲٫۱۹ کاهش پیدا کرد و نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که درمان پذیرش و تعهد پرخوری هیجانی و استرس زنان را کاهش می‌دهد (۰٫۰۰۱p<).
نتیجه‌گیری: درمان پذیرش و تعهد بر پرخوری هیجانی و استرس زنان دارای اختلال خوردن مؤثر است؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود مشاوران و درمانگران از این روش برای افراد با اختلال خوردن بهره ببرند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Striegel-Moore RH, Bulik CM. Risk factors for eating disorders. Am Psychol. 2007;62(3):181–98. [DOI]
2. Golden NH. Eating disorders in adolescence and their sequelae. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol. 2003;17(1):57–73. [DOI]
3. Levitan RD, Davis C. Emotions and eating behaviour: Implications for the current obesity epidemic. University of Toronto Quarterly. 2010;79(2):783–99. [DOI]
4. Appelhans BM, Whited MC, Schneider KL, Oleski J, Pagoto SL. Response style and vulnerability to anger-induced eating in obese adults. Eat Behav. 2011;12(1):9–14. [DOI]
5. van Strien T, Cebolla A, Etchemendy E, Gutiérrez-Maldonado J, Ferrer-García M, Botella C, et al. Emotional eating and food intake after sadness and joy. Appetite. 2013;66:20–5. [DOI]
6. Topham GL, Hubbs-Tait L, Rutledge JM, Page MC, Kennedy TS, Shriver LH, et al. Parenting styles, parental response to child emotion, and family emotional responsiveness are related to child emotional eating. Appetite. 2011;56(2):261–4. [DOI]
7. Teixeira PJ, Silva MN, Coutinho SR, Palmeira AL, Mata J, Vieira PN, et al. Mediators of weight loss and weight loss maintenance in middle-aged women. Obesity (Silver Spring). 2010;18(4):725–35. [DOI]
8. Valizade A, Ariapooran S. The role of socio-physical anxiety, body image, and self-esteem in prediction of the eating disorder in sportswomen. Zahedan J Research in Med Sci (Tabib-E-Shargh). 2012;14(1):56–60. [Persian]
9. Ball K, Lee C. Psychological stress, coping, and symptoms of disordered eating in a community sample of young Australian women. Int J Eat Disord. 2002;31(1):71–81. [DOI]
10. Strober M. Stressful life events associated with bulimia in anorexia nervosa. Empirical findings and theoretical speculations. International Journal of Eating Disorders. 1984;3(2):3–16. [DOI]
11. Groesz LM, McCoy S, Carl J, Saslow L, Stewart J, Adler N, et al. What is eating you? Stress and the drive to eat. Appetite. 2012;58(2):717–21. [DOI]
12. Torres SJ, Nowson CA. Relationship between stress, eating behavior, and obesity. Nutrition. 2007;23(11–12):887–94. [DOI]
13. Forman EM, Butryn ML, Hoffman KL, Herbert JD. An open trial of an acceptance–based behavioral intervention for weight loss. Cognitive and Behavioral Practice. 2009;16(2):223–35. [DOI]
14. Hayes SA, Orsillo SM, Roemer L. Changes in proposed mechanisms of action during an acceptance based behavioral therapy for generalized anxiety disorder. Behav Res Ther. 2010;48(3):238–45. [DOI]
15. Fiorillo D, McLean C, Pistorello J, Hayes SC, Follette VM. Evaluation of a web-based acceptance and commitment therapy program for women with trauma-related problems: A pilot study. J Contextual Behav Sci. 2017;6(1):104–13. [DOI]
16. Dalen J, Smith BW, Shelley BM, Sloan AL, Leahigh L, Begay D. Pilot study: Mindful Eating and Living (MEAL): weight, eating behavior, and psychological outcomes associated with a mindfulness-based intervention for people with obesity. Complement Ther Med. 2010;18(6):260–4. [DOI]
17. Kristeller JL, Wolever RQ. Mindfulness-based eating awareness training for treating binge eating disorder: the conceptual foundation. Eat Disord. 2011;19(1):49–61. [DOI]
18. Mousavi M, DashtBozorgi Z. Effect of acceptance and commitment group therapy (ACT) on the hardness and perceived stress coefficient among patients with type 2 diabetes. Iranian J Health Education and Health Promotion. 2017;5(4):311–9. [Persian] [DOI]
19. Alavizadeh F, Shakerian A. The Effectiveness of acceptance and commitment therapy on reducing stress, anxiety and depression in married females experiencing infidelity (emotional- sexual). Iranian Journal of Psychiatric Nursing. 2017;4(6):8–14. [Persian] [DOI]
20. Parsamanesh F, Kraskian A, Hakami M, Ahadi H. Effectiveness of Gross emotion regulation model on emotional distress and emotional eating behavior. Journal of Psychological Models and Methods. 2017;8(29):23–52. [Persian] [Article]
21. Cohen S, Kamarck T, Mermelstein R. Perceived stress scale. In: Cohen S, Kessler RC, Gordon LU. Measuring Stress: A Guide for Health and Social Scientists. Oxford University Press; 1997, 235–83.
22. Manlick CF, Cochran SV, Koon J. Acceptance and commitment therapy for eating disorders: rationale and literature review. J Contemp Psychother. 2013;43(2):115–22. [DOI]
23. Livheim F, Hayes L, Ghaderi A, Magnusdottir T, Högfeldt A, Rowse J, et al. The effectiveness of acceptance and commitment therapy for adolescent mental health: Swedish and Australian pilot outcomes. J Child Fam Stud. 2015;24(4):1016–30. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
