جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Foroutan M, Nejat H, Toozandehjani H. Comparing the Effectiveness of Compassion-Focused Therapy and Dialectical Behavior Therapy on Distress Tolerance and Pain Management in Patients with Multiple Sclerosis. MEJDS 2020; 10 :30-30
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1221-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1221-fa.html
فروتن مهدی، نجات حمید، توزنده جانی حسن. مقایسهٔ اثربخشی شفقتدرمانی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تحمل آشفتگی و کنترل درد در بیماران مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس (ام‌اس). مجله مطالعات ناتوانی. 1399; 10 () :30-30
مهدی فروتن1 
، حمید نجات* 2، حسن توزنده جانی1
، حمید نجات* 2، حسن توزنده جانی1
1- گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه روانشناسی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه روانشناسی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (2645 مشاهده)
زمینه و هدف: ام‌اس بیماری التهابی سیستم عصبی مرکزی بوده که مشخصهٔ آن دمیلیزاسیون غلاف میلین آکسون‌ها است و منجربه نقص یا محدودیت در انتقال ایمپالس‌های عصبی می‌شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسهٔ اثربخشی شفقتدرمانی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تحمل آشفتگی و کنترل درد در بیماران مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس انجام گرفت.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی و با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی بیماران زن مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس تشکیل دادند که به سازمان بهزیستی مشهد در سال ۱۳۹۶ مراجعه کردند و تمایل به حضور در گروه درمانی را داشتند. از این تعداد نمونه‌ای به حجم ۴۵ نفر به‌صورت داوطلبانه واجد معیارهای ورود شدند و به‌طور تصادفی در سه گروه پانزده‌نفرهٔ رفتاردرمانی دیالکتیکی و شفقتدرمانی و گواه قرار گرفتند. اعضای گروه‌ها، در دوازده جلسهٔ درمانی شرکت کردند. آزمودنی‌ها پیش و پس از درمان، مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، ۲۰۰۵) و پرسشنامهٔ مدیریت درد (روزنشتایل و کیف، ۱۹۸۳) را تکمیل نمودند. به‌منظور تحلیل داده‌های این پژوهش از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۱ و نیز از شاخص‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس تأثیر شیوهٔ شفقتدرمانی و رفتاردرمانی دیالکتیکی را بر تحمل آشفتگی و کنترل درد تأیید می‌کند (۰٫۰۰۱>p). رفتاردرمانی دیالکتیکی درمقایسه با شفقتدرمانی بر تحمل آشفتگی و برخی خرده‌مقیاس‌های کنترل درد شامل توجه‌برگردانی و فاجعه‌آفرینی، روش مؤثرتری است (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های پژوهش رفتاردرمانی دیالکتیکی و شفقتدرمانی باعث افزایش تحمل آشفتگی و کنترل درد در بیماران زن مبتلا به بیماری مالتیپل‌اسکلروزیس شده است.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی و با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی بیماران زن مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس تشکیل دادند که به سازمان بهزیستی مشهد در سال ۱۳۹۶ مراجعه کردند و تمایل به حضور در گروه درمانی را داشتند. از این تعداد نمونه‌ای به حجم ۴۵ نفر به‌صورت داوطلبانه واجد معیارهای ورود شدند و به‌طور تصادفی در سه گروه پانزده‌نفرهٔ رفتاردرمانی دیالکتیکی و شفقتدرمانی و گواه قرار گرفتند. اعضای گروه‌ها، در دوازده جلسهٔ درمانی شرکت کردند. آزمودنی‌ها پیش و پس از درمان، مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، ۲۰۰۵) و پرسشنامهٔ مدیریت درد (روزنشتایل و کیف، ۱۹۸۳) را تکمیل نمودند. به‌منظور تحلیل داده‌های این پژوهش از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۱ و نیز از شاخص‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی و تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس تأثیر شیوهٔ شفقتدرمانی و رفتاردرمانی دیالکتیکی را بر تحمل آشفتگی و کنترل درد تأیید می‌کند (۰٫۰۰۱>p). رفتاردرمانی دیالکتیکی درمقایسه با شفقتدرمانی بر تحمل آشفتگی و برخی خرده‌مقیاس‌های کنترل درد شامل توجه‌برگردانی و فاجعه‌آفرینی، روش مؤثرتری است (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های پژوهش رفتاردرمانی دیالکتیکی و شفقتدرمانی باعث افزایش تحمل آشفتگی و کنترل درد در بیماران زن مبتلا به بیماری مالتیپل‌اسکلروزیس شده است.
واژه‌های کلیدی: شفقتدرمانی، رفتاردرمانی دیالکتیکی، تحمل آشفتگی، کنترل درد، بیماران مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Gamboa OL, Tagliazucchi E, von Wegner F, Jurcoane A, Wahl M, Laufs H, et al. Working memory performance of early MS patients correlates inversely with modularity increases in resting state functional connectivity networks. Neuroimage. 2014;94:385–95. [DOI]
2. Brown RA, Lejuez CW, Kahler CW, Strong DR. Distress tolerance and duration of past smoking cessation attempts. J Abnorm Psychol. 2002;111(1):180–5.
3. Simons JS, Gaher RM. The Distress Tolerance Scale: Development and Validation of a Self-Report Measure. Motiv Emot. 2005;29(2):83–102. [DOI]
4. Turk DC, Dworkin RH, Allen RR, Bellamy N, Brandenburg N, Carr DB, et al. Core outcome domains for chronic pain clinical trials: IMMPACT recommendations. Pain. 2003;106(3):337–45. [DOI]
5. Forbes A, While A, Mathes L, Griffiths P. Health problems and health-related quality of life in people with multiple sclerosis. Clin Rehabil. 2006;20(1):67–78. [DOI]
6. Neff KD. The role of self-compassion in development: A healthier way to relate to oneself. Hum Dev. 2009;52(4):211–4. [DOI]
7. Gilbert P. Introducing compassion-focused therapy. Advances in Psychiatric Treatment. 2009;15(3):199–208. [DOI]
8. Morley RH, Terranova VA, Cunningham SN, Vaughn T. The role that self-compassion and self-control play in hostility provoked from a negative life event. International Journal of Indian Psychology, 2016;3(2):125–41.
9. Yarnell LM, Neff KD. Self-compassion, interpersonal conflict resolutions, and well-being. Self and Identity. 2013;12(2):146–59. [DOI]
10. Manzari Tavakoli F. Barrasi asarbakhshi amoozesh groohi motemarkez bar khod shafeghat varzi bar ezterab va afsordegi daneshjooyan daneshgah Azad vahed Baft [The Effectiveness of self-compassin group training on anxiety and depression among students of Islamic Azad University Baft branch]. In: World Conference on Psychology and Educational Sciences, Law and Social Sciences at the Beginning of the Third Millennium [Internet]. Shiraz, Iran: Pazhoohesh Sherkat Idea Bazar Sa’anat Sabz; 2016. [Persian] [Article]
11. Hayes SC, Follette VM, Linehan MM. Mindfulness and Acceptance: Expanding the Cognitive-Behavioral Tradition. Guilford Press; 2011.
12. Kring AM, Davison GC, Johnson SL, Neale JM. Abnormal Psychology. Wiley; 2007.
13. Conrad AM, Sankaranarayanan A, Lewin TJ, Dunbar A. Effectiveness of a 10-week group program based on Dialectical Behaviour Therapy skills among patients with personality and mood disorders: Findings from a pilot study. Australas Psychiatry. 2017;25(5):466–70. [DOI]
14. Van Dijk S, Jeffrey J, Katz MR. A randomized, controlled, pilot study of dialectical behavior therapy skills in a psychoeducational group for individuals with bipolar disorder. J Affect Disord. 2013;145(3):386–93. [DOI]
15. Kröger C, Schweiger U, Sipos V, Arnold R, Kahl KG, Schunert T, et al. Effectiveness of dialectical behaviour therapy for borderline personality disorder in an inpatient setting. Behav Res Ther. 2006;44(8):1211–7. [DOI]
16. Shams J, Azizi A, Mirzaei A. Correlation between distress tolerance and emotional regulation with students smoking dependence. Hakim Research Journal. 2010;13(1):11–8. [Persian] [Article]
17. Asghari MA, Golak N. The roles of pain coping strategies in adjustment to chronic pain. Scientific Journal of Clinical Psychology & Personality. 2005;1(10):1–23. [Persian] [Article]
18. Asghari A, Nicholas MK. Pain self-efficacy beliefs and pain behaviour. A prospective study. Pain. 2001;94(1):85–100. [DOI]
19. Linehan M. Skills Training Manual for Treating Borderline Personality Disorder, First Ed. New York: Guilford Publications; 1993.
20. Gilbert P. The origins and nature of compassion focused therapy. Br J Clin Psychol. 2014;53(1):6–41. [DOI]
21. Schnell K, Herpertz SC. Effects of dialectic-behavioral-therapy on the neural correlates of affective hyperarousal in borderline personality disorder. J Psychiatr Res. 2007;41(10):837–47. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
