هدف: کودکان مبتلا به ناتوانی‌های شناختی در تمام آزمون‌های دیداری-حرکتی کارکرد ضعیفی دارند به همین دلیل تشخیص و توان‌بخشی، ناتوانی‌های یادگیری قبل از ورود به مدرسه ضروری است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی ناتوانی یادگیری در کودکان پیش‌دبستانی انجام شد.
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع همبستگی بود. تعداد ۲۴۰ کودک پیش دبستانی با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش آزمون ناتوانی یادگیری، آزمون حافظهٔ دیداری- شنیداری و آزمون گودیناف بود که دانش‌آموزان پیش‌دبستانی به هر سه آزمون پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و مدل رگرسیون لجستیک تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که شیوع ناتوانی یادگیری در کودکان پیش دبستانی ۱۲‌درصد است. میانگین نمرات حافظهٔ کودکان عادی ۵٫۲۶ ± ۲۴٫۵۸ و کودکان دارای ناتوانی ۵٫۷ ± ۱۸٫۱۱ بود. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که تأثیر حافظه در پیش‌بینی ناتوانی یادگیری معنادار است (۰٫۰۰۱>p)؛ اما تأثیر جنسیت معنادار نیست.
نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که می‌توان از این مدل، برای تشخیص زودهنگام ناتوانی یادگیری دانش‌آموزان پیش‌دبستانی استفاده کرد و چنانچه کودکی نمرهٔ پایینی در آزمون حافظه کسب کرد هر چه سریعتر به مراکز درمانی ارجاع داده شود.