جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مینا بروجردی1 
، حسن اسدزاده* 2، مسعود حجازی1 ، غلام حسین انتصار فومنی1
، حسن اسدزاده* 2، مسعود حجازی1 ، غلام حسین انتصار فومنی1
1- واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی
2- دانشگاه علامه طباطبایی
2- دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (2503 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به شیوع گستردۀ پرخاشگری در سن پیش‌دبستانی و اهمیت خلاقیت در این دوره از زندگی و تأثیر آن بر دوره‌های بعدی، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش نقاشی بر کاهش پرخاشگری و افزایش خلاقیت در دانش‌آموزان پیش‌دبستانی شهر همدان انجام شد.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر، آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش، شامل تمامی دانش‌آموزان پیش‌دبستانی شهر همدان در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۵ (۱۴۳۶۶=N) بود. نمونۀ آماری ۳۰ نفر از دانش‌آموزان پیش‌دبستانی (۱۵ نفر دختر و ۱۵ نفر پسر) بودند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش به‌مدت ۱۰ جلسۀ ۴۵دقیقه‌ای تحت آموزش نقاشی قرار گرفت و گروه گواه هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکرد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامۀ ۴۳سؤالی پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی (واحدی و همکاران، ۱۳۸۷) و مقیاس تفکر خلاق تورنس (۱۹۶۶) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره، با استفاده از SPSS ویراست ۲۳ در سطح معنا‌داری ۰٫۰۱ تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش نقاشی به‌طور معنا‌داری به کاهش پرخاشگری (۰٫۰۰۱>p) و افزایش خلاقیت (۰٫۰۰۱>p)، دانش‌آموزان پیش‌دبستانی منجر شد.
نتیجه‌گیری: آموزش نقاشی از طریق ابزار افکار و احساسات ابرازنشده و تقویت مهارت‌های انعطاف‌پذیری و بسط و سیالی، موجب کاهش پرخاشگری و بهبود توانایی خلاقیت در کودکان پیش‌دبستانی شده است. در نتیجه می‌توان از آن به‌عنوان یک روش آموزش مؤثر در کودکان پیش‌دبستانی استفاده کرد.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر، آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش، شامل تمامی دانش‌آموزان پیش‌دبستانی شهر همدان در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۵ (۱۴۳۶۶=N) بود. نمونۀ آماری ۳۰ نفر از دانش‌آموزان پیش‌دبستانی (۱۵ نفر دختر و ۱۵ نفر پسر) بودند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش به‌مدت ۱۰ جلسۀ ۴۵دقیقه‌ای تحت آموزش نقاشی قرار گرفت و گروه گواه هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکرد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامۀ ۴۳سؤالی پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی (واحدی و همکاران، ۱۳۸۷) و مقیاس تفکر خلاق تورنس (۱۹۶۶) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره، با استفاده از SPSS ویراست ۲۳ در سطح معنا‌داری ۰٫۰۱ تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش نقاشی به‌طور معنا‌داری به کاهش پرخاشگری (۰٫۰۰۱>p) و افزایش خلاقیت (۰٫۰۰۱>p)، دانش‌آموزان پیش‌دبستانی منجر شد.
نتیجه‌گیری: آموزش نقاشی از طریق ابزار افکار و احساسات ابرازنشده و تقویت مهارت‌های انعطاف‌پذیری و بسط و سیالی، موجب کاهش پرخاشگری و بهبود توانایی خلاقیت در کودکان پیش‌دبستانی شده است. در نتیجه می‌توان از آن به‌عنوان یک روش آموزش مؤثر در کودکان پیش‌دبستانی استفاده کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |