هدف: باتوجه به پیشرفت جوامع، اضطراب اجتماعی از اختلالات بسیار شایع‌ در دورهٔ بزرگسالی است که تأثیر بسزایی بر سلامت روان افراد دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی (پایایی و روایی) و هنجاریابی پرسشنامۀ اضطراب اجتماعی بزرگسالان در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی یزد بود.
روش‌بررسی: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و از نظر روش‌شناسی در زمرهٔ پژوهش‌های توسعه‌ای بود. جامعهٔ آماری تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد شهر یزد بودند که طبق فرمول کوکران، تعداد ۳۸۹ نفر از این دانشجویان به‌شیوهٔ دردسترس انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به پرسشنامهٔ اضطراب اجتماعی (کابالو و همکاران، ۲۰۱۰) و پرسشنامهٔ هراس اجتماعی (کونر و همکاران، ۲۰۰۰) برای بررسی روایی ملاکی پاسخ دادند. به‌منظور ارزیابی پایایی با استفاده از نرم‌افزار SPSS از روش همسانی درونی به‌شیوهٔ آلفای کرونباخ، برای بررسی روایی سازه با استفاده از نرم‌افزار LISREL از تحلیل عاملی تأییدی و برای ارزیابی روایی همگرا از روش همبستگی پیرسون در سطح معناداری ۰٫۰۱ استفاده شد.
یافته‌ها: مقادیر آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامهٔ اضطراب اجتماعی برابر ۰٫۸۸ و برای مؤلفه‌های صحبت‌کردن در جمع، تعامل با جنس مخالف، بیان نفرت یا نارضایتی، انتقاد و خجالت و نیز تعامل با غریبه‌ها به‌ترتیب برابر با ۰٫۶۷، ۰٫۷۴، ۰٫۶۰، ۰٫۷۲ و ۰٫۶۸ بود. گویه‌های پرسشنامهٔ اضطراب اجتماعی نشان داد که این ابزار دارای پنج عامل با شاخص‌های برازش خوب است. شاخص برازش ۰٫۸۸=GFI، ۰٫۹۱=NFI، ۰٫۹۶=CFI، ۰٫۰۵=RMSEA و ۰٫۸۶=AGFI به‌دست آمد. همچنین بین مؤلفه‌های صحبت‌کردن با افراد صاحب قدرت (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۴۵۱=r)، تعامل با جنس مخالف (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۶۱۴=r)، بیان نفرت یا نارضایتی (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۵۱۸=r)، انتقاد و خجالت (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۴۸۹=r)، چگونگی تعامل با غریبه‌ها (۰٫۰۰۱=p و۰٫۶۱۰=r) و کل پرسشنامه (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۵۷۳=r) با پرسشنامهٔ هراس اجتماعی رابطهٔ مثبت و معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، پرسشنامۀ اضطراب اجتماعی بزرگسالان (SAQ-A30) ابزار تشخیصی مناسبی برای شناسایی میزان اضطراب اجتماعی افراد بزرگسال است.