جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 232 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشکدۀ پزشکی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی تهران
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکدۀ پزشکی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشکدۀ پزشکی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (2591 مشاهده)
زمینه و هدف: سلامت نهاد خانواده از اهمیت خاصی برخوردار است و زن به‌عنوان یکی از ارکان خانواده در این سلامت نقش بسزایی ایفا می‌کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی بر امید به زندگی، کیفیت زندگی و بهزیستی روان‌شناختی زنان خانه‌دار شهر تهران بود.
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زنان خانه‌دار منطقهٔ سه شهر تهران در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند. از بین آنان نمونه‌ای شامل ۵۰ نفر به‌صورت غیرتصادفی هدف‌مند انتخاب شد و به‌طور تصادفی در دو گروه ۲۵نفرهٔ آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس بهزیستی روان‌شناختی (ریف، ۱۹۸۹)، پرسشنامۀ کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۶)، پرسشنامۀ امید به زندگی (اسنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و پرسشنامهٔ طرحوارهٔ یانگ فرم کوتاه (یانگ و براون، ۱۹۹۸) بود. جلسات طرحواره‌درمانی در ده جلسه، هفته‌ای یک بار به‌مدت ۹۰ دقیقه به گروه آزمایش آموزش داده شد؛ اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام گرفت و سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در پس‌آزمون بین گروه آزمایش و گروه گواه در امید به زندگی (۰٫۰۰۱>p)، کیفیت زندگی (۰٫۰۰۱>p) و بهزیستی روان‌شناختی (۰٫۰۰۲=p) تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، طرحواره‌درمانی موجب افزایش امید به زندگی، کیفیت زندگی، بهزیستی روان‌شناختی و مؤلفه‌های آن‌ها در زنان خانه‌دار می‌شود؛ بنابراین انجام مداخلات براساس این رویکرد می‌تواند در ارتقای سلامت روان و بهبود زندگی زنان خانه‌دار مؤثر باشد.
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زنان خانه‌دار منطقهٔ سه شهر تهران در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند. از بین آنان نمونه‌ای شامل ۵۰ نفر به‌صورت غیرتصادفی هدف‌مند انتخاب شد و به‌طور تصادفی در دو گروه ۲۵نفرهٔ آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس بهزیستی روان‌شناختی (ریف، ۱۹۸۹)، پرسشنامۀ کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۶)، پرسشنامۀ امید به زندگی (اسنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و پرسشنامهٔ طرحوارهٔ یانگ فرم کوتاه (یانگ و براون، ۱۹۹۸) بود. جلسات طرحواره‌درمانی در ده جلسه، هفته‌ای یک بار به‌مدت ۹۰ دقیقه به گروه آزمایش آموزش داده شد؛ اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام گرفت و سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در پس‌آزمون بین گروه آزمایش و گروه گواه در امید به زندگی (۰٫۰۰۱>p)، کیفیت زندگی (۰٫۰۰۱>p) و بهزیستی روان‌شناختی (۰٫۰۰۲=p) تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، طرحواره‌درمانی موجب افزایش امید به زندگی، کیفیت زندگی، بهزیستی روان‌شناختی و مؤلفه‌های آن‌ها در زنان خانه‌دار می‌شود؛ بنابراین انجام مداخلات براساس این رویکرد می‌تواند در ارتقای سلامت روان و بهبود زندگی زنان خانه‌دار مؤثر باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Saravi FK, Navidian A, Rigi SN, Montazeri A. Comparing health-related quality of life of employed women and housewives: a cross sectional study from southeast Iran. BMC Womens Health. 2012;12:41. [DOI]
2. Sadeghi S, Mirhosseini Z. Sociological study quality of life of housewives in Tehran. Journal of Sociological Researches. 2016;10(2):27. [Persian] [Article]
3. Chang EC, Chang OD, Li M, Xi Z, Liu Y, Zhang X, et al. Positive emotions, hope, and life satisfaction in Chinese adults: a test of the broaden-and-build model in accounting for subjective well-being in Chinese college students. The Journal of Positive Psychology. 2019;14(6):829–35. [DOI]
4. Nordheim T, Rustøen T, Solevåg AL, Småstuen MC, Nakstad B. Hope in Parents of Very-Low Birth Weight Infants and its Association with Parenting Stress and Quality of Life. J Pediatr Nurs. 2018;38:e53–8. [DOI]
5. Samadifard HR, Narimani M. Life Expectancy in the Spouses of Veterans. Iranian Journal of War and Public Health. 2018;10(3):151–6. [Persian] [DOI]
6. Oraki M, Sami P. The Effect of Mindfulness Integrated Behavior- Cognitive Therapy on psychological well-being and quality of life among multiple sclerosis patients. Quarterly Journal of Health Psychology. 2017;5(20):34–47. [Persian] [Article]
7. Ahmad M, Khan A. Quality of life among married working women and housewives. Singaporean Journal of Social Science. 2018;1(1):11–16.
8. Dehghani F, Seifi M, Nateghi F, Faghihi A. The effectiveness of happiness training on improving the quality of life of women in pars special economic zone staffs based on their religious attitudes. Iranian journal of educational sociology. 2018;1(9):48–59. [Persian] [Article]
9. Mahdavi Haji T, Mohammadkhani S, Hahtami M. The effectiveness of life skills training on happiness, quality of life and emotion regulation. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 2011;30:407–11. [DOI]
10. Ryff CD. Psychological well-being in adult life. Current Directions in Psychological Science. 1995;4(4):99–104. [DOI]
11. Bavar F. Behzisti Ravanshenakhti: Rabete an ba Tahvare va Shakhsiat, Nazarie va Pajouhesh [Psychological Well-being: Relation to Personality, Theory and Research Schema. Tehran: Darolfekr Publications; 2016, pp:15–6. [Persian]
12. Boehm JK, Kubzansky LD. The heart’s content: the association between positive psychological well-being and cardiovascular health. Psychol Bull. 2012;138(4):655–91. [DOI]
13. Choudhary L, Ahmad A. A study of psychological well-being among housewives and working women of Mithila region, North Bihar, India. International Journal of Human Resource & Industrial Research,. 2017;4(2):8–15. [DOI]
14. Ghandehari A, Dehghani A. The effectiveness of group schema therapy on disconnection-rejection and impaired autonomy-performance in men under methadone maintenance treatment. Health System Research. 2018;14(2):227–34. [Persian] [DOI]
15. Ghorbanalipoor M, Moghadamzadeh A, Jafary E. The effectiveness of schema therapy and logo therapy on death anxiety in patients with hypochondriasis .Research in Clinical Psychology and Counseling. 2017;7(1):52–66. [Persian] [DOI]
16. Simeone-DiFrancesco C, Roediger E, Stevens B. Schema Therapy with Couples: A Practitioner’s Guide to Healing Relationships. Malden, MA, USA: Wiley-Blackwell; 2015.
17. Tapia G, Perez-Dandieu B, Lenoir H, Othily E, Gray M, Delile J-M. Treating addiction with schema therapy and EMDR in women with co-occurring SUD and PTSD: A pilot study. Journal of Substance Use. 2018;23(2):199–205. [DOI]
18. Kianipour O, Mohsenzadeh F, Zahrakar K. Comparison of schema therapy and narrative therapy when combined each of them with marital enrichment program on marital infidelity tendency and marital satisfaction. Family Counseling and Psychotherapy. 2018 ;7(2):27–54. [Persian] [Article]
19. Ryff CD. Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology. 1989;57(6):1069–81. [DOI]
20. Keyes CLM, Shmotkin D, Ryff CD. Optimizing well-being: the empirical encounter of two traditions. J Pers Soc Psychol. 2002;82(6):1007–22.
21. Khanjani M, Shahidi S, Fathabadi J, Mazaheri MA, Shokri O. Factor structure and psychometric properties of the Ryff’s scale of Psychological well-being, short form (18-item) among male and female students. Thoughts and Behavior in Clinical Psychology. 2014;9(32):27–36. [Persian] [Article]
22. WHOQOL group WHOQOL-BREF: Introduction, administration and scoring and genetic version of the assessment. Geneva: World Health Organization; 1996. [Article]
23. Chehelamirani N, Sahaf R, Rassafiani M, Bakhshi E. Validity and reliability of WHOQOL-DIS questionnaire in Iranian older people with disability. Archives of Rehabilitation. 2016;16(4):334–45. [Persian] [Article]
24. Lucas-Carrasco R, Pascual-Sedano B, Galán I, Kulisevsky J, Sastre-Garriga J, Gómez-Benito J. Using the WHOQOL-DIS to measure quality of life in persons with physical disabilities caused by neurodegenerative disorders. Neurodegener Dis. 2011;8(4):178–86. [DOI]
25. Snyder CR, Harris C, Anderson JR, Holleran SA, Irving LM, Sigmon ST, et al. The will and the ways: development and validation of an individual- differences measure of hope. J Perso Soc Devel. 1991;60:570-85.
26. Alizadeh M, Rajai A, Hosseini Ghasr S. The effect of group hope therapy on the HIV patients to increase life expectancy. Quarterly Journal of Health Psychology. 2013;2(8):70–82. [Persian] [Article]
27. Snyder CR, Feldman DB, Taylor JD, Schroeder LL, Adams VH. The roles of hopeful thinking in preventing problems and enhancing strengths. Applied and Preventive Psychology. 2000;9(4):249–69. [DOI]
28. Young JE, Brown G. Young Schema Questionnaire Short Form. New York: Cognitive Therapy Centre; 1998.
29. Waller G, Meyer C, Ohanian V. Psychometric properties of the long and short versions of the young schema questionnaire: Core beliefs among bulimic and comparison women. Cognitive Therapy and Research. 2001;25(2):137–47. [DOI]
30. Sadooghi Z, Aguilar-Vafaie ME, Rasoulzadeh Tabatabaie K, Esfehanian N. Factor analysis of the young schema questionnaire-short form in a nonclinical Iranian Sample. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2008;14(2):214–9. [Persian] [Article]
31. Young JE, Klosko JS, Weishaar ME. Schema Therapy: a practitioner’s guide. New York; London: Guilford; 2003.
32. Maleki Z, Naderi I, Ashoori J, Zahedi O. The effect of schema therapy on reducing symptoms of anxiety and depression in nursing and midwifery students. Journal of Medical Education & Development 2015;10(1) 47-56. [Persian] [Article]
33. Pourjaberi B, Dasht Bozorgi Z. The effectiveness of schema therapy on eating disorder and rumination of obese adolescent girls. Journal of Community Health. 2019;13(1):1-10.
34. Mohammadi A. The effect of schema thrapy of psychological wellbeing and happiness and hope in the elderly. Journal of Analitical–Cognitive Psycholoy. 2015;6(24):81–9. [Persian] [Article]
35. Mohammad Nezhady B, Rabiei M. The effect of schema therapy on quality of life and psychological well-being in divorced women. Journal of Police Medicine. 2015;4(3):179–90. [Persian] [Article]
36. Videler AC. Schema Therapy With Older Adults. In: Oxford Research Encyclopedia of Psychology. Oxford University Press; 2018. [DOI]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |