زمینه و هدف: اختلال نقص توجه و بیش‌‌فعالی یکی از اختلالات روانی-عصبی شایع است که در طفولیت شروع شده و تا بزرگسالی ادامه می‌یابد و در ابعاد مختلفی از زندگی فرد اختلال ایجاد می‌کند؛ بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی نوروفیدبک بر بهبود توجه و کنترل پاسخ کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش‌‌فعالی بود. 
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر، شبه‌آزمایشی بود که با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعهٔ آماری تمامی دانش‌آموزان ۷تا۱۴ساله مراجعه‌کننده به مرکز مشاورهٔ پیوند کرمان در سال ۹۶-۱۳۹۵ بودند که براساس پنجمین ویرایش آماری تشخیص اختلالات روانی به‌عنوان اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی تشخیص داده شدند. نمونه‌ها شامل ۶۰ نفر (۳۰ نفر گروه آزمایش و۳۰ نفر گروه گواه) بود که به‌روش نمونه‌گیری دردسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. افراد واجد شرایط داوطلب‌شده به‌طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. مطالعه منطبق با سیاههٔ اقلام اشاره‌شده در راهنمای CONSORT بود. در پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای هر دو گروه، نسخۀ رایانه‌ای آزمون عملکرد پیوستهٔ دیداری و شنیداری سندفورد و ترنر (۱۹۹۵) اجرا شد. درمان نوروفیدبک صرفاً برای دانش‌آموزان گروه آزمایش در چهل جلسهٔ ۴۵دقیقه‌ای و سه روز در هفته اجرا شد. تحلیل داده‌ها به‌وسیلهٔ آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۱۶ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها، ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، آموزش نوروفیدبک در مرحلهٔ پس‌آزمون موجب افزایش توجه دیداری (۰٫۰۰۱=p)، توجه شنیداری (۰٫۰۰۱=p)، کنترل پاسخ دیداری (۰٫۰۰۱=p) و کنترل پاسخ شنیداری (۰٫۰۰۱=p) دانش‌آموزان گروه آزمایش درمقایسه با دانش‌آموزان گروه گواه شد. 
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این مطالعه، نوروفیدبک روش درمانی مناسبی برای افزایش توجه (دیداری و شنیداری) و کنترل پاسخ (دیداری و شنیداری) کودکان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی است.