زمینه و هدف: اختلال اضطراب فراگیر، یکی از انواع اختلالات اضطرابی است که با نگرانی شدید فرد مبتلا درخصوص رویدادهای معمول زندگی روزمره، مشخص می‌شود. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روش آموزش راهبردهای فراشناختی بر پردازش هیجانی بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود.
روش‌بررسی: روش این پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را همهٔ بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان‌درمانی شهر رشت تشکیل دادند که در فاصلهٔ زمانی زمستان ۱۳۹۵ تا بهار ۱۳۹۷ توسط متخصصان مشاوره و روان‌شناسی، اختلال اضطراب فراگیر آن‌ها باتوجه به معیارهای پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به تأیید رسید. از بین آن‌ها تعداد سی نفر به‌صورت دردسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در گروه‌ آموزشی و گروه گواه (پانزده نفر در هر گروه) قرار گرفتند. در هر دو گروه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، مقیاس تجدیدنظرشدۀ پردازش هیجانی (باکر و همکاران، ۲۰۱۰) اجرا شد. گروه آزمایش، آموزش راهبردهای فراشناختی را در ده جلسهٔ نوددقیقه‌ای دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ آموزشی ارائه نشد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) با درنظرگرفتن سطح معناداری ۰٫۰۵ ازطریق نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۴ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که با کنترل اثر نمرات پیش‌آزمون، بین میانگین متغیرهای سرکوبی هیجانی (۰٫۰۰۱>p)، فقر تجربهٔ هیجانی (۰٫۰۰۷=p)، هیجانات غیرپردازش‌شده (۰٫۰۲۵=p) و اجتناب هیجانی (۰٫۰۰۷=p) در پس‌آزمون بین گروه آزمایش و گروه گواه تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین اندازهٔ اثرهای سرکوبی هیجانی ۰٫۴۹، فقر تجربهٔ هیجانی ۰٫۲۷، هیجانات غیرپردازش‌شده ۰٫۲۰ و اجتناب هیجانی ۰٫۲۷ محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های پژوهش نتیجه‌گیری می‌شود، آموزش راهبردهای فراشناختی می‌تواند برای بهبود پردازش هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مفید واقع شود. همچنین از آموزش راهبردهای فراشناختی می‏توان در راستای طراحی و توسعهٔ مداخلات مبتنی‌بر شیوه‏های روانشناختی به‌منظور کاهش اضطراب فراگیر و درنهایت بهبود برآیندهای بیماری استفاده کرد.