جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 116 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hejrani Diarjan H, Shahriari Ahmadi M, Esteki M, Speahmansour M, Salehi M. The Effects of Child-Parent Interaction-Based Play on Anger, Anxiety, and Cognitive Emotion Regulation in Aggressive Students. MEJDS 2020; 10 :116-116
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1837-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1837-fa.html
هجرانی دیارجان هایده، شهریاری احمدی منصوره، استکی مهناز، سپاه منصور مژگان، صالحی مهدیه. اثربخشی کاربرد بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک بر خشم، اضطراب و تنظیم شناختی هیجان در دانش‌آموزان پرخاشگر. مجله مطالعات ناتوانی. 1399; 10 () :116-116
1- گروه روانشناسی کودکان استثنایی و عمومی، دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
چکیده: (1807 مشاهده)
زمینه و هدف: در عصر حاضر مشکل پرخاشگری معضلی اساسی در تربیت کودکان ایجاده کرده است و می‌توان احساس خشم و اضطراب و هیجان ناشی‌از برانگیختگی را به‌واسطهٔ بازی بر پایهٔ تعامل والد-کودک بهبود بخشید. بازی ابزاری مناسب برای درمانگران کودک جهت مداخله در مشکلات رفتاری مثل پرخاشگری کودکان است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کاربرد بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک بر خشم و اضطراب و تنظیم شناختی هیجان در دانش‌آموزان پرخاشگر بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. نمونهٔ پژوهش ۳۲ دانش‌آموز پرخاشگر با دامنهٔ سنی ۹تا۱۳ سال در کلاس‌های سوم تا هفتم مدارس ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی۹۸-۱۳۹۷ بودند که به‌صورت هدف‌مند انتخاب شدند. از این تعداد ۱۶ نفر در گروه آزمایش و ۱۶ نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامهٔ خشم (نلسون و فینچ، ۲۰۰۰) و پرسشنامهٔ اضطراب اسپنس (۱۹۹۸) و پرسشنامهٔ تنظیم شناختی هیجانی (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱) بود. جلسات بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک براساس راهنمای عملی بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک (براتون و لندرث، ۲۰۰۵) در گروه آزمایش طی دوازده جلسهٔ ۹۰دقیقه‌ای اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها، نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ با سطح معناداری ۰٫۰۵ و روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تحلیل کوواریانس تک‌متغیره به‌کار رفت.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد، کاربرد روش بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک باعث کاهش خشم (۰٫۰۰۱>p)، اضطراب (۰٫۰۰۱>p)، تنظیم شناختی هیجانی منفی (۰٫۰۰۱>p) و افزایش تنظیم شناختی هیجانی مثبت (۰٫۰۰۱>p) دانش‌آموزان پرخاشگر گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه شده است.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش رویکرد بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک روشی مؤثر در افزایش تنظیم شناختی هیجانی مثبت و نیز کاهش خشم و اضطراب و تنظیم شناختی هیجانی منفی در دانش‌آموزان پرخاشگر است.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. نمونهٔ پژوهش ۳۲ دانش‌آموز پرخاشگر با دامنهٔ سنی ۹تا۱۳ سال در کلاس‌های سوم تا هفتم مدارس ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی۹۸-۱۳۹۷ بودند که به‌صورت هدف‌مند انتخاب شدند. از این تعداد ۱۶ نفر در گروه آزمایش و ۱۶ نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامهٔ خشم (نلسون و فینچ، ۲۰۰۰) و پرسشنامهٔ اضطراب اسپنس (۱۹۹۸) و پرسشنامهٔ تنظیم شناختی هیجانی (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱) بود. جلسات بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک براساس راهنمای عملی بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک (براتون و لندرث، ۲۰۰۵) در گروه آزمایش طی دوازده جلسهٔ ۹۰دقیقه‌ای اجرا شد. برای تحلیل داده‌ها، نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ با سطح معناداری ۰٫۰۵ و روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تحلیل کوواریانس تک‌متغیره به‌کار رفت.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد، کاربرد روش بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک باعث کاهش خشم (۰٫۰۰۱>p)، اضطراب (۰٫۰۰۱>p)، تنظیم شناختی هیجانی منفی (۰٫۰۰۱>p) و افزایش تنظیم شناختی هیجانی مثبت (۰٫۰۰۱>p) دانش‌آموزان پرخاشگر گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه شده است.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش رویکرد بازی مبتنی‌بر تعامل والد-کودک روشی مؤثر در افزایش تنظیم شناختی هیجانی مثبت و نیز کاهش خشم و اضطراب و تنظیم شناختی هیجانی منفی در دانش‌آموزان پرخاشگر است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اجتماعی
فهرست منابع
1. Snyder J, Stoolmiller M, Wilson M, Yamamoto M. Child anger regulation, parental responses to children’s anger displays, and early child antisocial behavior. Social Development. 2003;12(3):335–60. [DOI]
2. Staicu M-L, Cuţov M. Anger and health risk behaviors. J Med Life. 2010;3(4):372–5. [DOI]
3. Ghodousi N, Sajedi F, Mirzaie H, Rezasoltani P. The effectiveness of cognitive-behavioral play therapy on externalizing behavior problems among street and working children. Iranian Rehabilitation Journal. 2017;15(4):359–66. [Persian] [DOI]
4. Steffgen G. Anger Management - Evaluation of a cognitive-behavioral training program for table tennis players. J Hum Kinet. 2017;55:65–73. [DOI]
5. Davenport BR, Bourgeois NM. Play, aggression, the preschool child, and the family: A review of literature to guide empirically informed play therapy with aggressive preschool children. International Journal of Play Therapy. 2008;17(1):2–23. [DOI]
6. Vandekerckhove M, Scheve C, Ismer S, Jung S, Kronasts S. Regulating Emotions: Culture, Social Necessity, and Biological Inheritance. Malden, MA: Blackwell Pub; 2016.
7. Mischel W, Ayduk O. Willpower in a Cognitive-Affective Processing System: The Dynamics of Delay of Gratification. In: Vohs KD, Baumeister RF. Handbook of Self-Regulation: Research, Theory, and Applications. New York: The Guilford Press; 2004. pp: 99–129.
8. Bratton S, Landreth GL. Child-Parent Relationship Therapy (CPRT) Treatment Manual: An Evidence-Based 10-Session Filial Therapy Model. Routledge; 2005.
9. Knell SM. Cognitive-behavioral play therapy. J Clin Child Psychol. 1998;27(1):28–33. [DOI]
10. Blanco PJ, Muro JH, Holliman R, Stickley VK, Carter K. Effect of child-centered play therapy on performance anxiety and academic achievement. Journal of Child and Adolescent Counseling. 2015;1(2) 66-80. [DOI]
11. Kristie KO, Bratton SC. The efficacy of child parent relationship therapy for adoptive families: A replication study. Journal of Counseling & Development. 2018;96(2):155-166. [DOI]
12. Krejcie RV. Morgan DW. Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 1970; 30(3): 607–610. [DOI]
13. Shahim S. Relational Aggression in Preschool Children. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2007;13(3):264–71. [Persian] [Article]
14. Nelson WM, Finch AJ. Children’s Inventory of Anger: ChIA Manual. Western Psychological Services; 2000.
15. Ericsson S, Sally B. Children’s ongoing and relational negotiation of informed assent in child–researcher, child–child and child–parent interaction. Childhood. 2017; 24(3): 300–315. [DOI]
16. Mosalman A. The relationship between anger severity and emotional distress with aggression among aggressive children [Thesis for M.Sc]. [Ahwaz, Iran]: Islamic Azad University, Ahwaz Branch; 2013. [Persian]
17. Spence SH. A measure of anxiety symptoms among children, Behaviour Research and Therapy. 1998; 36(5): 545-566. [DOI]
18. Zarghami F, Heidari Nasab L, Shaeiri MR, Shahrivar Z. A study in the impact of Coping-Cat-based Cognitive-Behavior Therapy (CBT) on reduced anxiety in the children aged 8 to 10 with anxiety disorder. Clinical Psychology Studies. 2015;5(19):183–202. [Persian] [Article]
19. Garnefski N, Kraaij V, Spinhoven Ph. Negative life events, cognitive emotion regulation and emotional problems. Personality and Individual Differences. 2001;30:1311–27. [DOI]
20. Mashhadi A, Hasani J, Mirdoraghi F. Factor structure, reliability and validity of Persian version of the Cognitive Emotion Regulation Questionnaire-children form (CERQ-K-P). Journal of Fundamentals of Mental Health. 2012;14(55):59–246. [Persian] [DOI]
21. Rothenberg WA, Weinstein A, Dandes EA, Jent JF. Improving Child Emotion Regulation: Effects of Parent–Child Interaction-therapy and Emotion Socialization Strategies. J Child Fam Stud. 2019;28(3):720–31. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
