جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 22 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi E, Shadbafi M, Pakrouh L, Vafadar S. Treatment Based on Problem-Solving Training on Externalized Behavioral Symptoms. MEJDS 2020; 10 :22-22
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1921-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1921-fa.html
محمدی الناز، شادبافی محمد، پاکروح لیلا، وفادار شادی. اثربخشی درمان مبتنی‌بر آموزش حل مسئله بر نشانه‌های رفتاری برونی‌سازی‌شده. مجله مطالعات ناتوانی. 1399; 10 () :22-22
الناز محمدی1 
، محمد شادبافی* 1، لیلا پاکروح2 ، شادی وفادار3
، محمد شادبافی* 1، لیلا پاکروح2 ، شادی وفادار3
1- دانشکدٔه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم
3- دانشگاه آزاد اسلامی بوکان
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم
3- دانشگاه آزاد اسلامی بوکان
چکیده: (2063 مشاهده)
زمینه و هدف: در سال‌های اخیر توجه به مسائل و مشکلات رفتاری کودکان به‌عنوان یکی از موضوعات عمدهٔ روانشناسی و روان‌پزشکی افزایش یافته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی‌بر آموزش حل مسئله بر نشانه‌های اختلالات رفتاری برونی‌سازی‌شده صورت گرفت.
روش‌بررسی: طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان پسر دارای نشانه‌های رفتاری برونی‌سازی‌شده تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ در مدارس دورهٔ اول دبیرستان شهرستان تبریز مشغول به تحصیل بودند. از میان آن‌ها ۳۰ نفر به‌عنوان داوطلب واجد شرایط انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه تخصیص یافتند. مقیاس اختلالات رفتار ایذایی پلهام و ناژی (۱۹۹۲) به‌عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش به‌مدت هشت جلسهٔ ۶۰دقیقه‌ای، درمان مبتنی‌بر آموزش حل مسئله را دریافت کرد. گروه گواه هیچ‌گونه آموزش درمانی ویژه‌ای دریافت نکرد. درنهایت داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۰ تحلیل شدند. سطح معناداری آزمون‌ها در این مطالعه برابر با ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که با کنترل پیش‌آزمون، بین گروه‌های آزمایش و گواه در اختلالات نقص توجه/بیش‌فعالی (۰٫۰۰۱>p)، نافرمانی مقابله‌ای (۰٫۰۴۹=p)، سلوک (۰٫۰۰۳=p)، نشانه‌های نقص توجه (۰٫۰۰۸=p)، بیش‌فعالی (۰٫۰۰۱>p) و دزدی و فریب (۰٫۰۰۴=p) تفاوت معناداری وجود دارد؛ به‌طوری‌که این نشانه‌ها در گروه آزمایش کمتر از گروه گواه بوده است.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت درمان مبتنی‌بر آموزش حل مسئله بر کاهش نشانه‌های رفتاری برونی‌سازی‌شده اثربخش خواهد بود.
روش‌بررسی: طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان پسر دارای نشانه‌های رفتاری برونی‌سازی‌شده تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ در مدارس دورهٔ اول دبیرستان شهرستان تبریز مشغول به تحصیل بودند. از میان آن‌ها ۳۰ نفر به‌عنوان داوطلب واجد شرایط انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه تخصیص یافتند. مقیاس اختلالات رفتار ایذایی پلهام و ناژی (۱۹۹۲) به‌عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون بر هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش به‌مدت هشت جلسهٔ ۶۰دقیقه‌ای، درمان مبتنی‌بر آموزش حل مسئله را دریافت کرد. گروه گواه هیچ‌گونه آموزش درمانی ویژه‌ای دریافت نکرد. درنهایت داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۰ تحلیل شدند. سطح معناداری آزمون‌ها در این مطالعه برابر با ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که با کنترل پیش‌آزمون، بین گروه‌های آزمایش و گواه در اختلالات نقص توجه/بیش‌فعالی (۰٫۰۰۱>p)، نافرمانی مقابله‌ای (۰٫۰۴۹=p)، سلوک (۰٫۰۰۳=p)، نشانه‌های نقص توجه (۰٫۰۰۸=p)، بیش‌فعالی (۰٫۰۰۱>p) و دزدی و فریب (۰٫۰۰۴=p) تفاوت معناداری وجود دارد؛ به‌طوری‌که این نشانه‌ها در گروه آزمایش کمتر از گروه گواه بوده است.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت درمان مبتنی‌بر آموزش حل مسئله بر کاهش نشانه‌های رفتاری برونی‌سازی‌شده اثربخش خواهد بود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Khodam H, Modanloo MM, Ziaei T, Keshtkar AA. Behavioral disorders and related factors in school age children of Gorgan. Iranian Journal of Nursing Research. 2009;4(14):29-37. [Persian] [Article]
2. Achenbach TM. Manual for the Child Behavior Checklist/4-18 and 1991 profiles. First edition. Burlington, Canada: University of Vermont; 1991.
3. Hechtman L. Aims and methodological problems in multimodal treatment studies. The Canadian Journal of Psychiatry. 1993;38(6):458-64. [DOI]
4. Zadehmohammadi A, Malek Khosravi GH, Sadrossat SJ, Birashk B. The effect of active music therapy in reducing behavioral problems of orphan children and adolescents in residential centers. Journal of Psychology. 2000;10(2):222-31. [Persian]
5. Baumeister AA, Sevin JA. Pharmacologic control of aberrant behavior in the mentally retarded: Toward a more rational approach. Neurosci Biobehav Rev. 1990;14(3):253-62. [DOI]
6. Dunsmore JC, Booker JA, Ollendick TH, Greene RW. Emotion socialization in the context of risk and psychopathology: Maternal emotion coaching predicts better treatment outcomes for emotionally labile children with oppositional defiant disorder. Social Development. 2016;25(1):8-26. [DOI]
7. Denzin NK. Childhood Socialization. Second Edition. London, United Kingdom: Routledge; 2017.
8. Nazari M, Pakizehpour Z, Kaveh MH. Prediction of positive social behaviors based on norm-activation model in female students. Journal of Research and Health. 2017;7(4):944-52. [Persian] [Article]
9. Teymouri S, Ataei FR. Relationship between parental stress and children’s affective and behavioral disorders. Journal of Clinical Psychology Andishe va Raftar. 2010;4(16):17-26. [Persian]
10. Van Dam NT, O’Connor D, Marcelle ET, Ho EJ, Craddock RC, Tobe RH, et al. Data-driven phenotypic categorization for neurobiological analyses: beyond DSM-5 labels. Biological psychiatry. 2017;81(6):484-94. [DOI]
11. Salvatore JE, Dick DM. Genetic influences on conduct disorder. Neurosci Biobehav Rev. 2018;91:91-101. [DOI]
12. Hyatt CJ, Haney-Caron E, Stevens MC. Cortical thickness and folding deficits in conduct-disordered adolescents. Biological Psychiatry. 2012;72(3):207-14. [DOI]
13. Pinsonneault M, Parent S, Castellanos-Ryan N, Séguin JR. Low intelligence and poor executive function as vulnerabilities to externalizing behavior. In: Beauchaine TP, Hinshaw SP. The Oxford handbook of externalizing spectrum disorders Oxford library of psychology. London, United Kingdom: Oxford University Press; 2016, pp: 375–400.
14. Karimi M, Keykhavani S, Mohammadi MB. Efficacy of social skills training on behavior disorders among elementry school children. J Ilam Univ Med Sci. 2010;18(3):61-8. [Persian] [Article]
15. Hasan Abadi S, Mohammadi MR, Ahghar G. The comparison of cognitive behavioral therapy (CBT) vs drug therapy effect in reducing symptoms of attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Middle Eastern Journal of Disability Studies. 2012;2(1):19-30. [Persian] [Article]
16. Ganjeh SAR, Dehestani M, Zadeh Mohammadi A. Comparison of effectiveness of problem-solving skills and emotional intelligence training on decreasing aggression in male high school students. Knowledge & Research in Applied Psychology. 2013;14(52):38-50. [Persian]
17. Keshavarz S, Kakavand A. The effectiveness of social problem-solving pattern training on reducing the problems of derelict female students. Journal of School Psychology, 2017;6(3):85-101. [Persian] [DOI]
18. Tajeri B. Effectiveness of problem solving training on interpersonal sensitivity & aggression in students. Journal of School Psychology. 2016;5(3):39-55. [Persian]
19. Hajati FAS, Akbarzadeh N, Khosravi Z. The effect of training cognitive-behavioral therapy integrated program with positive approach on violence prevention ill adolescents of the city of Tehran. Psychological Studies. 2008;4(3):35-56. [Persian]
20. Ashrafi M, Monjezi F. The effectiveness of communication skills training in reducing aggression among female high school students. Research of Cognitive and Behavioral Sciences. 2013;3(1):81-98. [Persian]
21. Beidel DC, Turner SM, Young BJ. Social effectiveness therapy for children: Five years later. Behav Ther. 2006;37(4):416-25. [DOI]
22. Conners NA, Edwards MC, Grant AS. An evaluation of a parenting class curriculum for parents of young children: Parenting the strong-willed child. J Child Fam Stud. 2007;16:321-30. [DOI]
23. Tkacz J, Brady B. PMH28 the increasing rate of childhood mental illnesses and associated healthcare costs in the United States: trends over the past decade. Value in Health. 2019;22(2): S231. [DOI]
24. Stallard P. Think good, feel good: A cognitive behavioural therapy workbook for children and young people. Second edition. New Jersey, USA: John Wiley & Sons; 2019.
25. Quinn JP, Keough MJ. Experimental design and data analysis for biologists. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press; 2002.
26. Pelham Jr WE, Gnagy EM, Greenslade KE, Milich R. Teacher ratings of DSM-III-R symptoms for the disruptive behavior disorders. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 1992;31(2):210-18. [DOI]
27. Kavehi S, Farahbakhsh K, Abedi A. Standardization of parent disruptive behavior disorders rating scale in Isfahan preschool students [Master Thesis, General Psychology]. [Tehran, Iran]: Azad Specialty University Pardis Allameh Tabataba’i; 2013. [Persian]
28. Morris RJ, Kratochwill TR. The practice of child therapy. First edition. Abingdon, United Kingdom: Routledge; 2007.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
