چکیده
زمینه و هدف: تعدد و تنوع استرسهایی که افراد در دوران سالمندی با آن روبهرو میشوند، توجه به مقولهٔ سلامت روان و بهخصوص تابآوری را در دورهٔ سالمندی، به ضرورت تبدیل کرده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی معنویتدرمانی بر کیفیت خواب، تابآوری و اضطراب مرگ سالمندان بود.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری دوماهه همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی سالمندان مقیم در خانهٔ سالمندان شهر شیراز در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. افراد نمونه در این پژوهش سی نفر از جامعهٔ مذکور بودند که با روش نمونهگیری داوطلبانه بهصورت دردسترس انتخاب شدند و بهشیوهٔ تصادفیسازی ساده در دو گروه معنویتدرمانی (۱۵=n) و گواه (۱۵=n) قرار گرفتند. دادهها با استفاده از مقیاس تابآوری کانر-دیویدسون (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳)، مقیاس اضطراب مرگ کالت-لستر (کالت و لستر، ۱۹۶۹) و پرسشنامهٔ کیفیت خواب پیتزبورگ (بویس و همکاران، ۱۹۸۹) جمعآوری شد. تحلیل دادهها ازطریق روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر صورت گرفت. تحلیلهای آماری مذکور با بهرهگیری از نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ انجام شد. سطح معناداری آزمونها ۰٫۰۵ بود.
یافتهها: نتایج نشان داد، اثر گروه بر متغیرهای کیفیت خواب (۰٫۰۰۱=p)، تابآوری (۰٫۰۰۱=p) و اضطراب مرگ (۰٫۰۰۱>p) معنادار بود. در گروه آزمایش، نمرات متغیرهای کیفیت خواب، تابآوری و اضطراب مرگ، در مراحل پسآزمون و پیگیری درمقایسه با مرحلۀ پیشآزمون تفاوت معنادار داشت (۰٫۰۵>p)؛ اما تفاوت معناداری در نمرات متغیرهای مذکور بین مراحل پسآزمون و پیگیری مشاهده نشد که حاکی از تداوم اثربخشی مداخله در مرحلۀ پیگیری بود (۰٫۰۵<p). در گروه گواه نیز در نمرات متغیرهای مذکور تفاوت معناداری بین مراحل پیشآزمون با پسآزمون و پیگیری و بین مراحل پسآزمون و پیگیری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان از معنویتدرمانی گروهی درجهت بهبود کیفیت خواب، تابآوری و اضطراب مرگ سالمندان استفاده کرد؛ بنابراین معنویتدرمانی گروهی میتواند بهعنوان یکی از روشهای درمانی یا آموزشی درجهت بهبود وضعیت روانشناختی سالمندان بهکار رود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |