چکیده
زمینه و هدف: از عوامل تأثیرگذار بر رضایت‌ جنسی زوجین، ناگویی ‌هیجانی، دانش ‌و نگرش‌ جنسی و خودپندارهٔ جنسی است. این مطالعه به‌منظور تدوین مدل رضایت ‌جنسی براساس ناگویی‌ هیجانی و دانش و نگرش‌ جنسی در زوجین با نقش واسطه‌ای خودپندارهٔ جنسی انجام گرفت.
روش بررسی: روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ ‌آماری پژوهش را تمامی زوجین مراجعه‌کننده به‌دلیل مشکل دلزدگی ‌زناشویی به مراکز مشاورهٔ شهر سنندج در سال ۹۸-۱۳۹۷ تشکیل دادند که از بین آن‌ها، سیصد نفر با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی و همکاران، ۱۹۹۴)، مقیاس دانش و نگرش‌ جنسی (بشارت و رنجبر کلاگری، ۱۳۹۲)، پرسش‌نامۀ چندوجهی خودپندارهٔ جنسی (اسنل، ۱۹۹۸) و مقیاس رضایت ‌جنسی (هادسون و همکاران، ۱۹۸۱) بود. تحلیل داده‌ها به‌کمک ضریب‌ همبستگی پیرسون و مدل‌ معادلات ‌ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS نسخهٔ ۲۲ و SmartPLS صورت گرفت. سطح معناداری در این پژوهش ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، خودپندارهٔ جنسی به‌طور مستقیم و مثبت بر رضایت جنسی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۴۶۴=β)، دانش و نگرش جنسی به‌طور مستقیم و مثبت بر خودپندارهٔ جنسی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۲۲۴=β) و رضایت جنسی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۲۹۷=β)، ناگویی هیجانی به‌طور مستقیم و معکوس بر خودپندارهٔ جنسی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۶۱۳-=β) و رضایت جنسی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۲۰۶-=β) تأثیر معناداری داشت. به‌علاوه، دانش و نگرش جنسی به‌طور غیرمستقیم و ازطریق خودپندارهٔ جنسی دارای تأثیر مثبت و معناداری بر رضایت جنسی بود (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۱۰۴=β)؛ همچنین ناگویی هیجانی به‌طور غیرمستقیم و ازطریق خودپندارهٔ جنسی دارای تأثیر معکوس و معناداری بر رضایت جنسی بود (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۲۸۵-=β).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، دانش و نگرش جنسی و همچنین ناگویی هیجانی به‌طور غیرمستقیم و ازطریق خودپندارهٔ جنسی تأثیر معناداری بر رضایت جنسی دارند.