تعطیلات نوروزی مجله- ضمن تبریک فرارسیدن بهار و شروع سال جدید به اطلاع میرساند این نشریه از تاریخ ۲۵ اسفندماه ۱۴۰۲ لغایت ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ تعطیل می باشد.

جلد 13 - شماره سال ۱۴۰۲                   ‫جلد (13): 91 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khosravi Z, Navabi Nejad S, Davodi H, Pirani Z. Comparing the Effectiveness of Schema-Based Education and Acceptance and Commitment-Based Education on Emotional Repression in Family Caring Mothers. MEJDS 2023; 13 :91-91
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2147-fa.html
خسروی زرین تاج، نوابی نژاد شکوه، داودی حسین، پیرانی ذبیح. مقایسهٔ اثربخشی آموزش مبتنی‌‌بر طرح‌واره و آموزش مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر سرکوبگری عاطفی در مادران مراقب خانواده. مجله مطالعات ناتوانی. 1402; 13 () :91-91

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2147-fa.html


1- استاد گروه مشاوره، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران؛ گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- استادیار گروه مشاوره، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران
3- استادیار گروه روان‌شناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
چکیده:   (1102 مشاهده)

چکیده
زمینه و هدف: مادران مراقبت‌کننده از کودکان با اختلال اتیسم و کودکان دچار اختلال جسمی‌حرکتی در خطر ابتلا به مشکلات و ناتوانی‌های روانی هستند. هدف پژوهش حاضر، مقایسهٔ اثربخشی آموزش مبتنی‌بر طرح‌واره و آموزش مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر سرکوبگری عاطفی در مادران مراقب خانواده بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را همهٔ مادران کودکان با اختلال اتیسم و کودکان با مشکلات جسمی‌حرکتی تشکیل دادند که فرزندشان در مدارس ویژهٔ شهر تهران در سال ۱۳۹۸ مشغول به تحصیل بود. از میان آن‌ها ۴۵ مادر داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند و با همگن‌سازی سن و مدت‌زمان مراقبت در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. شرکت‌کننده‌ها به نسخۀ کوتاه پرسش‌نامهٔ سازش‌یافتگی واینبرگر (واینبرگر و شوارتز، ۱۹۹۰) و نسخهٔ کوتاه پرسش‌نامهٔ طرح‌وارهٔ یانگ (یانگ، ۱۹۹۸) و نسخهٔ دوم پرسش‌نامهٔ پذیرش و عمل (بوند و همکاران، ۲۰۱۱) پاسخ دادند. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل واریانس، خی‌دو، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌ مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS و سطح معناداری ۰٫۰۵ استفاده شد.
یافته‌ها: اثر گروه، اثر زمان و اثر متقابل گروه و زمان بر سرکوبگری عاطفی و مؤلفه‌های آن شامل بازداری و دفاعی‌بودن معنادار بود (۰٫۰۵>p)؛ همچنین نتایج حاکی‌از تفاوت معنادار آموزش مبتنی‌بر طرح‌واره و آموزش مبتنی‌بر پذیرش و تعهد با یکدیگر (۰٫۰۰۶=p) و با گروه گواه (۰٫۰۰۱=p) در مؤلفۀ دفاعی‌بودن و تفاوت معنادار هر دو نوع آموزش با گروه گواه (۰٫۰۰۱=p) در نمرهٔ کل سرکوبگری عاطفی بود. در گروه‌های آزمایش، در مؤلفه‌های بازداری و دفاعی‌بودن و نمرهٔ کل سرکوبگری عاطفی، بین میانگین‌های مراحل پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود داشت (۰٫۰۰۱=p). هر دو نوع آموزش برای هر سه متغیر یادشده، در طول زمان اثر ماندگار داشتند (۱٫۰۰۰=p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، آموزش مبتنی‌بر طرح‌واره و آموزش مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر کاهش سرکوبگری عاطفی و مؤلفه‌های آن شامل بازداری و دفاعی‌بودن اثربخش است؛ اما درمقام مقایسه، آموزش مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر کاهش مؤلفهٔ دفاعی‌بودن اثربخش‌تر است.

متن کامل [PDF 691 kb]   (48 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: مشاوره

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb