زمینه و هدف: دانشجویان پویاترین قشر هر جامعه­ای را تشکیل می­دهند و سلامت روان از مهم­ترین مسائل آنان می­باشد چرا که زمینه عملکرد بهینه آنان را فراهم می­نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهن­آگاهی بر تاب­آوری دانشجویان بر حسب میزان هوش هیجانی اجرا شد.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه هدف دانشجویان کارشناسی­ارشد روانشناسی در سال 99-1398 دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران بودند که با استفاده از پرسشنامه هوش هیجانی بار آن (1980) به طور هدفمند به دو گروه با هوش هیجانی پائین و هوش هیجانی بالا تفکیک شده و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. قبل از اجرای مداخله آزمودنی­ها پرسشنامه تاب­آوری (CD-RISC) کانر و دیویدسون (2003) را تکمیل کردند و سپس گروه آزمایش 8 جلسه ذهن­آگاهی را به طور گروهی دریافت نمود. پس از اجرای مداخله و سه ماه بعد مجددا تاب­آوری در هر دو گروه مورد اندازه­گیری قرار گرفت. از تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و نرم­افزار SPSS 26 برای تحلیل داده­ها استفاده شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد که آموزش ذهن­آگاهی در هر دو گروه با هوش هیجانی بالا و پائین به طور معناداری منجر به بهبود تاب­آوری در گروه آزمایش در پس­آزمون شد (001/0>P) و در پیگیری به طور معناداری کاهش یافت اما در نمرات تاب­آوری در گروه گواه تغییر قابل ملاحظه­ای مشاهده نشد.
نتیجه­گیری: براساس یافته­های این پژوهش می­توان گفت که آموزش ذهن­آگاهی می­تواند نقش مؤثری در بهبود تاب­آوری دانشجویان بر حسب هوش هیجانی ایفا نماید.

واژه‌های کلیدی: ذهن آگاهی، تاب آوری، هوش هیجانی