جلد 11 - شماره سال ۱۴۰۰
جلد (11): 5 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (1150 مشاهده)
زمینه و هدف: توجه به زندگی زناشویی و تلاش برای افزایش مؤلفه‌های مرتبط به زندگی زناشویی رشد روزافزونی داشته است؛ چراکه نمی‌توان جامعهٔ سالم بدون خانوادهٔ سالم را متصور بود؛ بنابراین این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش غنی‌سازی زوجین براساس مدل انریچ بر خوش‌بینی، دلزدگی زناشویی و نگرش به خیانت در زوجین خیانت‌دیده انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را افرادی تشکیل دادند که از سوی دادگستری برای ارائهٔ مشاورهٔ پیش از طلاق به مراکز مشاوره و روانشناسی شهر سبزوار در طول سال ۹۸-۱۳۹۷ ارجاع داده شدند. با روش نمونه‌گیری دردسترس چهارده زوج (۲۸ نفر) انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش (هفت زوج) و گروه گواه (هفت زوج) قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش غنی‌سازی زوجین براساس مدل انریچ (اولسون و اولسون، ۱۹۹۶) را طی شش جلسهٔ نوددقیقه‌ای به‌صورت هفتگی دریافت کرد. قبل و بعد از مداخله، مقیاس نگرش به خیانت (ویتی، ۲۰۰۳)، مقیاس دلزدگی زناشویی (پاینز، ۱۹۸۷) و آزمون تجدیدنظرشدهٔ جهت‌گیری زندگی (شییر و همکاران، ۱۹۹۴) در هر دو گروه اجرا شد. داده‌ها ازطریق روش تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ در سطح معناداری ۰٫۰۵ تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، با کنترل اثرات پیش‌آزمون، آموزش غنی‌سازی زوجین براساس مدل انریچ بر افزایش خوش‌بینی، کاهش دلزدگی زناشویی و کاهش نگرش به خیانت در زوجین خیانت‌دیده مؤثر بود (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، آموزش غنی‌سازی زوجین براساس مدل انریچ بر افزایش خوش‌بینی، دلزدگی زناشویی و نگرش به خیانت در زوجین خیانت‌دیده مؤثر است و می‌توان از این آموزش در مراکز مشاوره و روانشناسی برای بهبود مشکلات روان‌شناختی زوجین دارای مشکل خیانت زناشویی بهره برد.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را افرادی تشکیل دادند که از سوی دادگستری برای ارائهٔ مشاورهٔ پیش از طلاق به مراکز مشاوره و روانشناسی شهر سبزوار در طول سال ۹۸-۱۳۹۷ ارجاع داده شدند. با روش نمونه‌گیری دردسترس چهارده زوج (۲۸ نفر) انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش (هفت زوج) و گروه گواه (هفت زوج) قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش غنی‌سازی زوجین براساس مدل انریچ (اولسون و اولسون، ۱۹۹۶) را طی شش جلسهٔ نوددقیقه‌ای به‌صورت هفتگی دریافت کرد. قبل و بعد از مداخله، مقیاس نگرش به خیانت (ویتی، ۲۰۰۳)، مقیاس دلزدگی زناشویی (پاینز، ۱۹۸۷) و آزمون تجدیدنظرشدهٔ جهت‌گیری زندگی (شییر و همکاران، ۱۹۹۴) در هر دو گروه اجرا شد. داده‌ها ازطریق روش تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ در سطح معناداری ۰٫۰۵ تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، با کنترل اثرات پیش‌آزمون، آموزش غنی‌سازی زوجین براساس مدل انریچ بر افزایش خوش‌بینی، کاهش دلزدگی زناشویی و کاهش نگرش به خیانت در زوجین خیانت‌دیده مؤثر بود (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، آموزش غنی‌سازی زوجین براساس مدل انریچ بر افزایش خوش‌بینی، دلزدگی زناشویی و نگرش به خیانت در زوجین خیانت‌دیده مؤثر است و می‌توان از این آموزش در مراکز مشاوره و روانشناسی برای بهبود مشکلات روان‌شناختی زوجین دارای مشکل خیانت زناشویی بهره برد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. 1. Shahabi S, Sanagouye Moharer G. The effectiveness of emotional focused couple therapy on marital burnout and attitudes toward infidelity of couples. Journal of Community Health. 2019;7(1):87–94. [Persian] [DOI]
2. 2. Isma MNP, Turnip SS. Personality traits and marital satisfaction in predicting couples’ attitudes toward infidelity. Journal of Relationships Research. 2019;10:e13. [DOI]
3. 3. Momeni K, Karami J, Hoveyzizadehgan N. The relationship between sensation seeking, positive and negative affect, alexithymia and marital infidelity. Journal of Health and Care. 2018;19(4):221–31. [Persian] [Article]
4. 4. Balderrama-Durbin C, Stanton K, Snyder DK, Cigrang JA, Talcott GW, Smith Slep AM, et al. The risk for marital infidelity across a year-long deployment. J Fam Psychol. 2017;31(5):629–34. [DOI]
5. 5. Jones DN, Paulhus DL. Introducing the short Dark Triad (SD3): a brief measure of dark personality traits. Assessment. 2014;21(1):28–41. [DOI]
6. 6. Yaghoobi A, Mohammadzadeh S. Construction and validation of the educational protocol of Social Perspective-taking and analyzes of its efficacy on couple’s conflict resolutions styles. Counseling Culture and Psycotherapy. 2016;7(28):103–31. [Persian] [DOI]
7. 7. Olamijuwon E, Odimegwu C, Chemhaka G. Involuntary childlessness and marital infidelity among women in sub-saharan african countries: an assessment of the moderating role of women’s education. Arch Sex Behav. 2021;50(2):601–14. [DOI]
8. 8. Turliuc M, Candel O. Ideal Standards, Optimism and Couple Satisfaction among Romanian couples: Actor, Partner and Similarity Effects. Psihologia Socială. 2017;40:83–96.
9. 9. Olson DH, Olson AK. PREPARE/ENRICH Program: Version 2000. In: Preventive approaches in couples therapy. Philadelphia, PA, US: Brunner/Mazel; 1999. pp: 196–216.
10. 10. Halford WK, Pepping CA. An ecological model of mediators of change in Couple Relationship Education. Curr Opin Psychol. 2017;13:39–43. [DOI]
11. 11. Amini M, Heydari H. Effectiveness of relationships enrichment education on improvement of life quality and marital satisfaction in married female students. J Educ Community Health. 2016;3(2):23–31. [Persian] [DOI]
12. 12. Farzaneh A, Heydarnia A, Amani M. Effect of couple’s relationship enrichment training on increasing marital commitment. Journal of Modern Psychological Researches. 2017;12(45):39–58. [Persian] [Article]
13. 13. Yoosefi N, Nasiri Hanis G, Zademohammadi A. Enriching couples’ relationship in relationship enhancement model. Family Pathology, Counseling and Enrichment Journal. 2017;2(2):67–82. [Persian] [Article]
14. 14. Vural Batik M, Kalkan M. The impact of “Marital relationships enrichment program for couples in the period of transition to parenthood” on marital satisfaction. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 2019;8(2):1346–66.
15. 15. Gerafar A, Pouryahya SM, Zahrakar K, Shakarami M, Davarniya R. The effect of educational assemble program of Practical Application of Intimate Relationship Skills (PAIRS) on marital commitment. Journal of Health Literacy. 2017;1(4):239–49. [Persian] [DOI]
16. 16. Murray SL, Rose P, Bellavia GM, Holmes JG, Kusche AG. When rejection stings: how self-esteem constrains relationship-enhancement processes. J Pers Soc Psychol. 2002;83(3):556–73. [DOI]
17. 17. Masoumi SZ, Khani S, Kazemi F, Kalhori F, Ebrahimi R, Roshanaei G. Effect of marital relationship enrichment program on marital satisfaction, marital intimacy, and sexual satisfaction of infertile couples. Int J Fertil Steril. 2017;11(3):197–204. [DOI]
18. 18. Whitty MT. Pushing the wrong buttons: men’s and women’s attitudes toward online and offline infidelity. Cyberpsychol Behav. 2003;6(6):569–79. [DOI]
19. 19. Shakeri SS, Shabani J, Aghamohammadian Sharbaf H, Aghili SM. Mediating role of attitude towards betrayal and marital conflict in relation between using virtual social networks and emotional divorce. Journal of Community Health Research. 2019;8(4):220–7. [Persian] [Article]
20. 20. Pines AM. Marriage burnout: A new conceptual framework for working with couples. Psychotherapy in Private Practice. 1987;5(2):31–44.
21. 21. Safipouriyan S, Ghadami A, Khakpour M, Sodani M, Mehrafarid M. The effect of group counseling using interpersonal therapy (IPT) in reducing marital boredom in female divorce applicants. Journal of Nursing Education. 2016;5(1):1–11. [Persian] [Article]
22. 22. Scheier MF, Carver CS, Bridges MW. Distinguishing optimism from neuroticism (and trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): a reevaluation of the Life Orientation Test. J Pers Soc Psychol. 1994;67(6):1063–78. [DOI]
23. 23. Safari F, Mahmoodi M, Amirianzadeh M. Forecast quality of life in connection with psychological capital and family communication patterns in students. Indian Journal of Health & Wellbeing. 2017;8(2):108–12.
24. 24. Olson DH, Olson AK, Larson PJ. Prepare-Enrich program: Overview and new discoveries about couples. Journal of Family & Community Ministries. 2012;25:30–44.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |