زمینه و هدف: شناخت بهزیستی روانی دانشجویان به‌عنوان نیروی انسانی لازم برای رشد و توسعهٔ جامعه اهمیت دارد. هدف این مطالعه بررسی وضعیت انگیزش تحصیلی و امید به اشتغال دانشجویان باتوجه به جنسیت و افسردگی بود.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بود. جامعهٔ آماری را دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکدهٔ علوم انسانی دانشگاه تهران، در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند. از بین آن‌ها ۳۳۵ نفر به‌صورت دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با توزیع پرسشنامهٔ انگیزش تحصیلی (والراند، ۱۹۹۲) برای بررسی انگیزش تحصیلی دانشجویان، نسخهٔ ‌دوم پرسشنامه‌ٔ افسردگی بک (بک، ۲۰۰۲) برای سنجش شدت افسردگی دانشجویان و پرسشنامهٔ امید به اشتغال (قریشی ‌راد، ۲۰۰۸) برای بررسی امید به اشتغال جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۱۹ و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره، در سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافته‌ها: براساس نتایج تحلیل واریانس چندمتغیّره، بین مؤلفه‌های انگیزش تحصیلی دختران و پسران تفاوت معنا‌داری وجود داشت (انگیزش درونی: ۰٫۰۰۱>p)، (انگیزش بیرونی: ۰٫۰۰۴=p)، (بی‌انگیزگی: ۰٫۰۰۱>p)؛ درحالی‌که بین امید به اشتغال دختران و پسران، تفاوت معنا‌داری مشاهده نشد. همچنین بین مؤلفه‌های انگیزش و امید به اشتغال دانشجویان افسرده و عادی، تفاوت معنا‌دار بود (انگیزش درونی: ۰٫۰۰۱>p)، (انگیزش بیرونی: ۰٫۰۰۱>p)، (بی‌انگیزگی: ۰٫۰۰۱>p)، (امید به اشتغال: ۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: باوجود انگیزش تحصیلی بیشتر دختران، بین امید به اشتغال دانشجویان در دو جنس تفاوت وجود نداشت. همچنین بین افسردگی با انگیزش تحصیلی و امید به اشتغال دانشجویان رابطهٔ منفی مشاهده شد.