BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2523-fa.html
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
3- استاد، گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
چکیده
زمینه و هدف: بروز خشونت در خانواده و به‌خصوص علیه زنان سبب ناسازگاری‌هایی می‌شود که نهاد اجتماعی خانواده را در ایفای نقش خود دچار مشکل می‌کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی‌بر تعهد و پذیرش بر بخشودگی بین‌فردی و تحمل پریشانی در زنان آزاردیده از خشونت‌های خانگی انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی زنان آزاردیده از خشونت خانگی در شهرستان ساری مراجعه‌کننده به اورژانس اجتماعی در زمستان ۱۳۹۸ و بهار ۱۳۹۹ تشکیل دادند. از این جامعه، سی نفر به‌شیوهٔ نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در هشت جلسهٔ نوددقیقه‌ای درمان مبتنی‌بر تعهد و پذیرش (هیز، ۲۰۰۶) را دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه آموزشی ارائه نشد. جمع‌آوری داده‌ها با مقیاس بخشودگی بین‌فردی (احتشام‌زاده و همکاران، ۱۳۸۹) و مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، ۲۰۰۵) انجام شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، با کنترل اثر پیش‌آزمون، در پس‌آزمون بین زنان آزاردیده از خشونت خانگی در گروه آزمایش و گروه گواه در متغیرهای بخشودگی بین‌فردی (۰٫۰۰۱>p) و تحمل پریشانی (۰٫۰۰۱>p) تفاوت معناداری وجود داشت. میزان ضریب تأثیر مداخله بر تغییرات متغیرهای تحمل پریشانی ۰٫۴۱۴ و بخشودگی بین‌فردی ۰٫۳۳۷ بود.
نتیجه‌گیری: باتوجه به اثربخشی درمان مبتنی‌بر تعهد و پذیرش بر افزایش بخشودگی بین‌فردی و تحمل پریشانی در زنان درمعرض خشونت خانگی، از این درمان می‌توان در مراکز مشاوره و روانشناسی برای بهبود مشکلات روان‌شناختی زنان آزاردیده از خشونت خانگی بهره برد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
