زمینه و هدف: واژینیسموس به‌عنوان کژکاری جنسی شایع در زنان، اثرات روان‌شناختی زیادی را به‌همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان‌درمانی هیجان‌محور بر اضطراب و سازگاری زناشویی و کیفیت زندگی جنسی در زنان مبتلا به واژینیسموس انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را زنان مبتلا به واژینیسموس مراجعه‌کننده به کلینیک‌های روان‌درمانی تهران در فاصلۀ تیر تا شهریور ۱۳۹۸ تشکیل دادند. نمونهٔ پژوهش افراد واجد شرایط و داوطلب بودند که به‌روش نمونه‌گیری هدفمند و باتوجه به ملاک‌های ورود وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفی در گروه‌ آزمایش و گروه گواه (هر گروه ده نفر) قرار گرفتند. داده‌ها در پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از پرسش‌نامۀ کیفیت جنسی زنان (سایموندز و همکاران، ۲۰۰۵)، پرسش‌نامۀ اضطراب بک (بک و همکاران، ۱۹۸۸) و مقیاس‌ سازگاری زناشویی (اپت و هلبرت، ۱۹۹۲) جمع‌آوری شد. گروه آزمایش مداخلهٔ دوازده‌جلسه‌ای روان‌درمانی هیجان‌محور را دریافت کرد و برای گروه گواه در این مدت هیچ‌گونه مداخلهٔ روان‌شناختی ارائه نشد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی مقایسهٔ میانگین گروه‌های مستقل، تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره در محیط نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۵ با درنظرگرفتن سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، بین نمرات میانگین پس‌آزمون گروه‌های گواه و آزمایش در متغیرهای اضطراب (۰٫۰۰۱>p) و سازگاری زناشویی (۰٫۰۰۱>p) تفاوت معناداری وجود داشت؛ اما در متغیر کیفیت زندگی جنسی تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (۰٫۰۷۹=p). براساس شاخص اندازهٔ اثر، به‌ترتیب ۴۸٫۵ و ۲۵٫۴درصد از تغییرات نمرهٔ اضطراب و سازگاری زناشویی گروه آزمایش در اثر اعمال روان‌درمانی هیجان‌محور بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، کاربست رویکرد درمانی هیجان‌محور، نتایج مثبت در بهبود اضطراب و سازگاری زناشویی زنان مبتلا به واژینیسموس دارد.