چکیده
زمینه و هدف: سلامت عمومی سالمندان، ممکن است تحت‌تأثیر طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کمال‌گرایی قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطهٔ طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کمال‌گرایی منفی با سلامت عمومی در سالمندان شهرستان بندرانزلی بود.
روش‌بررسی: مطالعهٔ حاضر از نوع تحلیلی‌همبستگی بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را تمامی افراد سالمند ساکن در خانهٔ سالمندان ساکن در آسایشگاه تحت پوشش بهزیستی شهرستان بندرانزلی تشکیل دادند که با استعلام از ادارهٔ بهزیستی، تعدادشان ۲۱۱ نفر برآورد شد. از این تعداد، انتخاب نمونه‌ای به حجم ۹۲ نفر (‌۴۳ زن و ۴۹ مرد‌) به‌روش دردسترس صورت گرفت. علت انتخاب ۹۲ نفر، انتخاب پانزده نفر به‌ازای هر متغیر مشاهده‌شده در پژوهش بود. به‌منظور اجرای پژوهش، پرسش‌نامۀ طرح‌وارۀ یانگ (یانگ و براون، ۱۹۹۸) و مقیاس کمال‌گرایی چندبُعدی ‌(فراست و همکاران، ۱۹۹۰) و پرسش‌نامهٔ سلامت عمومی ‌(گلدبرگ و هیلر، ۱۹۷۹)، در اختیار سالمندان قرار گرفت و توسط آن‌ها تکمیل شد. تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون خطی، به‌کمک نرم‌‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۷ در سطح معناداری ۰٫۰۱ انجام پذیرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، بین طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با سلامت عمومی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۸۴۵-=r) و بین کمال‌گرایی منفی با سلامت عمومی (‌۰٫۰۰۱>p، ۰٫۸۶۸-=r) رابطۀ معنادار و معکوس وجود داشت؛ همچنین الگوی تأثیر طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۳۹۳-=β) و کمال‌گرایی منفی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۵۳۸-=β) بر سلامت روان، معنادار بود. میزان ²ADJ.R برابر با ۰٫۷۹ بود که نشان داد، طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کمال‌گرایی منفی ۷۹درصد از واریانس سلامت عمومی را پیش‌بینی می‌کنند.
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کمال‌گرایی منفی نقش بسزایی در کاهش سلامت عمومی سالمندان دارند.