BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2771-fa.html
، فریده اشرفی گنجویی* 1، علی زارعی1 ، زینت نیک‌آیین1
زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی نقش مؤثری در کاهش بهزیستی روانی دانشجویان دارد و شناخت عوامل مؤثر بر آن مهم به‌نظر می‌رسد. هدف این مطالعه پیشبینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی رشته‌های علومانسانی براساس استرس ادراک‌شده و امید به زندگی بود.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی رشته‌های علومانسانی دانشگاه آزاد تهران مرکز در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند که از بین آن‌ها ۲۲۰ نفر به‌صورت دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامهٔ فرسودگی تحصیلی (برسو و همکاران، ۲۰۰۷)، مقیاس امید به زندگی (اشنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و مقیاس استرس ادراک‌شده (کوهن و همکاران، ۱۹۸۳) جمع‌آوری شد. بررسی داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در سطح خطای ۰٫۰۵ و در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۱۹ صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، همبستگی مثبت و معناداری بین استرس ادراک‌شده و فرسودگی تحصیلی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۵۵۹=r) و همبستگی منفی و معناداری بین امید به زندگی و فرسودگی تحصیلی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۴۵۳-=r) وجود داشت. همچنین استرس ادراک‌شده (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۴۵=β) و امید به زندگی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۲۸-=β) توانستند به‌طور مستقیم فرسودگی تحصیلی را پیشبینی کنند. میزان ضریب تعیین تعدیل‌شده برابر با ۰٫۳۷ بود که نشان داد، استرس ادراک‌شده و امید به زندگی ۳۷درصد از واریانس فرسودگی تحصیلی را پیشبینی کردند.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، با کاهش استرس ادراک‌شده و افزایش سطح امید به زندگی، فرسودگی تحصیلی در بین دانشجویان کاهش می‌یابد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
