چکیده
زمینه و هدف: اعتیاد از معضلات بسیار مهم جامعهٔ بشری بهشمار میرود که بهصورت مشکلی فراگیر بروز کرده و جان میلیونها انسان را بهخطر انداخته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحوارهدرمانی بر کیفیت زندگی و اضطراب افراد ترککنندگان مواد مخدر با متادون مراجعهکننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد در شهر اهواز انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی معتادان در حال ترک با متادون تشکیل دادند که در سال ۱۳۹۹ به مراکز ترک اعتیاد وابسته به بهزیستی در شهر اهواز مراجعه کردند. ازطریق نمونهگیری دردسترس یک مرکز ترک اعتیاد انتخاب شد و چهل نفر داوطلب واجد شرایط بهطور تصادفی وارد مطالعه شدند. سپس در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه بیست نفر) بهشکل تصادفی قرار گرفتند. بهمنظور گردآوری دادهها در پیشآزمون و پسآزمون از فرم کوتاه پرسشنامهٔ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) و پرسشنامهٔ چهارسامانهای اضطراب (کوکسال و پاور، ۱۹۹۰) استفاده شد. گروه آزمایش در دوازده جلسۀ هفتگی و هر جلسه بهمدت ۹۵ دقیقه طرحوارهدرمانی را دریافت کرد؛ اما گروه گواه طبق کار مرکز ترک اعتیاد، به درمان نگهدارنده با متادون و بدون دریافت هیچگونه درمان روانشناختی ادامه داد. بهمنظور تحلیل دادهها از آزمونهای تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تکمتغیری ازطریق نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ در سطح معناداری ۰٫۰۵ استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، بعد از حذف اثر پیشآزمونها، تفاوت پسآزمونها بین دو گروه آزمایش و گواه در متغیرهای کیفیت زندگی و اضطراب معنادار بود (۰٫۰۰۱≥p). طرحوارهدرمانی ۹۰درصد در افزایش کیفیت زندگی و ۹۲درصد در کاهش اضطراب نقش داشت.
نتیجهگیری: مطابق نتایج مطالعهٔ حاضر، طرحوارهدرمانی بر کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی در ترککنندگان مواد مخدر با متادون در شهر اهواز، مؤثر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |