زمینه و هدف: یکی از مشکلات اساسی کودکان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی، نقص در پردازش حسی است که با علائم رفتاری در این کودکان ارتباط مستقیم دارد. هدف این پژوهش، تعیین تأثیر رژیم حسی بر نشانگان دانش‌آموزان مقطع ابتدایی با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانش‌آموزان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی ۶تا۱۲ سال مراجعه‌کننده به کلینیک‌های درمانی هستی، بهار و مسیر سبز در سال ۱۳۹۹ در شهر تهران تشکیل دادند. نمونهٔ آماری، سی نفر از دانش‌آموزان واجد شرایطی بودند که به‌شیوهٔ نمونه‌گیری دردسترس برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در گروه‌های مداخله و گواه قرار گرفتند. گروه مداخله دوازده جلسه مداخلهٔ برنامهٔ رژیم حسی خانواده‌محور برگرفته از پروتکل حسی ویلبرگر (۲۰۱۸) را به‌صورت سه روز در هفته دریافت کرد. برای اندازه‌گیری متغیرها از نسخه چهارم مقیاس هوش وکسلر کودکان (وکسلر، ۲۰۰۳)، پرسش‌نامه‌ٔ نیم‌رخ حسی (دان، ۱۹۹۹) و فرم کوتاه و تجدیدنظرشدهٔ مقیاس درجه‌بندی والدین کانرز (کانرز، ۱۹۹۷) بهره گرفته شد. برای تحلیل داده‌ها، آزمون‌ تی‌ مستقل به‌منظور مقایسهٔ سن و هوش افراد دو گروه و تحلیل کوواریانس تک‌متغیره به‌منظور سنجش اثربخشی رژیم حسی، در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۰ در سطح معناداری ۰٫۰۵ به‌کار رفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، میانگین نمرات نشانگان دانش‌آموزان گروه مداخله درمقایسه با گروه گواه در مرحلهٔ پس‌آزمون، در متغیرهای نقص توجه و بیش‌فعالی به‌طور معناداری کاهش یافت (۰٫۰۰۱>p)؛‌ همچنین مقدار تأثیر برنامهٔ رژیم حسی خانواده‌محور بر متغیرهای نقص توجه و بیش‌فعالی دانش‌آموزان به‌ترتیب ۰٫۵۸۹ و ۰٫۶۷۳ بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، اجرای برنامهٔ رژیم حسی خانواده‌محور بر کاهش نشانگان دانش‌آموزان با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی اثربخشی دارد؛ ازاین‌رو این برنامه می‌تواند به‌عنوان روشی نوین، کاربردی و رایگان به‌منظور کاهش علائم این دانش‌آموزان استفاده شود.