مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
ارکیده مطلبی1 
، محبوبه طاهر*2 ، حکیمه آقایی3 ، نیلوفر میکاییلی4
، محبوبه طاهر*2 ، حکیمه آقایی3 ، نیلوفر میکاییلی4
1- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود ایران.
2- دانشبار، گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
4- گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- دانشبار، گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
4- گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده: (26 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال وسواس فکری- عملی یکی از شایع ترین، ناتوان کننده ترین و مقاوم ترین اختلالات روان شناختی مطرح میباشد که در دوران همهگیری کرونا افزایش یافته بود. یکی از درمانهایی که اثر بخشی آن در اختلالات روانشناختی تایید شده است درمان روانپویشی کوتاه مدت است. بنابراین هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان روانپویشی کوتاه مدت بر نشخوار ذهنی و نگرانی از سلامتی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس جبری با اضطراب ویروس کرونا بود.
روش بررسی: روش این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلال وسواس جبری مبتلا به اضطراب ویروس کرونا در سال 1400 که به کلینیکهای روانشناسی شهر تهران مراجعه کردند بود و از بین آنها 30 نفر داوطلب واجد شرایط به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس پرسشنامههای نشخوار ذهنی نولن هو کسما و مارو (۱۹۹1) و خردهمقیاس نگرانی از سلامتی ولز و دیویس (1994) توسط هر دو گروه تکمیل شد. پس از آن برنامه درمان روانپویشی کوتاه مدت بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پرسشنامههای مذکور توسط هر دو گروه تکمیل شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد تأثیر درمان روانپویشی کوتاه مدت بر نشخوار ذهنی و نگرانی از سلامتی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس جبری با اضطراب ویروس کرونا معنادار بود (001/0>P).
نتیجهگیری: در نتیجه میتوان گفت درمان روان پویشی بر کاوش در افکار و احساسات ناخودآگاه بیمار برای به دست آوردن بینش نسبت به رفتار آنها تمرکز دارد. نسخه کوتاهمدت این درمان به گونهای طراحی شده است که متمرکزتر و هدفگراتر از درمان رواندینامیک سنتی باشد، و برای بیمارانی که به درمان هدفمند برای علائم خاص نیاز دارند، مناسب است.
روش بررسی: روش این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلال وسواس جبری مبتلا به اضطراب ویروس کرونا در سال 1400 که به کلینیکهای روانشناسی شهر تهران مراجعه کردند بود و از بین آنها 30 نفر داوطلب واجد شرایط به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس پرسشنامههای نشخوار ذهنی نولن هو کسما و مارو (۱۹۹1) و خردهمقیاس نگرانی از سلامتی ولز و دیویس (1994) توسط هر دو گروه تکمیل شد. پس از آن برنامه درمان روانپویشی کوتاه مدت بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پرسشنامههای مذکور توسط هر دو گروه تکمیل شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد تأثیر درمان روانپویشی کوتاه مدت بر نشخوار ذهنی و نگرانی از سلامتی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس جبری با اضطراب ویروس کرونا معنادار بود (001/0>P).
نتیجهگیری: در نتیجه میتوان گفت درمان روان پویشی بر کاوش در افکار و احساسات ناخودآگاه بیمار برای به دست آوردن بینش نسبت به رفتار آنها تمرکز دارد. نسخه کوتاهمدت این درمان به گونهای طراحی شده است که متمرکزتر و هدفگراتر از درمان رواندینامیک سنتی باشد، و برای بیمارانی که به درمان هدفمند برای علائم خاص نیاز دارند، مناسب است.
واژههای کلیدی: درمان روانپویشی کوتاه مدت، نشخوار ذهنی، نگرانی از سلامتی، اختلال وسواس جبری، اضطراب ویروس کرونا
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |