مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: A-12-3750-1
زهرا تجلی1 
، چنگیز رحیمی*1 ، نورالله محمدی1 ، جواد ملازاده1
، چنگیز رحیمی*1 ، نورالله محمدی1 ، جواد ملازاده1
1- دانشگاه شیراز
چکیده: (91 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی/نقص توجه غالبا با اختلالات خلق، مواد و اختلالات شخصیت همایندی دارد. از این رو هدف پژوهش حاضر مقایسه علائم بیش فعالی/ نقص توجه در بیماران با اختلال دوقطبی، مرزی و افراد به هنجار با استفاده از پرسشنامه اختلال بیش فعالی/ نقص توجه (ADHD-Scale) بود.
روش بررسی: طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش را زنان مبتلا به اختلال دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی که در مراکز اعصاب و روان شهر شیراز بین سال های 1401-1402 تشکیل دادند. از میان جامعه مورد بررسی و مقایسه، 60 نفر از بیماران واجد شرایط به روش هدفمند انتخاب و وارد مطالعه شدند و با 30 نفر از افراد به هنجار مقایسه شدند. برای مقایسه گروه‌ها از پرسشنامه اختلال بیش فعالی/ نقص توجه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه (آنوا) و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) در سطح معناداری 01/0 صورت گرفت.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک راهه و چند متغیره تفاوت معناداری را در میانگین گروه های افراد با اختلال شخصیت مرزی، اختلال دوقطبی و افراد به هنجار در نشانگان اختلال بیش فعالی/ نقص توجه نشان دادند (001/0 p=).
نتیجه گیری: براساس این نتایج می‌توان گفت، افراد گروه بیمار نشانگان اختلال بیش فعالی/نقص توجه بیشتری نسبت به گروه افراد به هنجار داشتند. بنابراین تشخیص و در نظر گرفتن این علائم می‌تواند در امر درمان برای درمانگران بالینی سودمند باشد.
روش بررسی: طرح پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش را زنان مبتلا به اختلال دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی که در مراکز اعصاب و روان شهر شیراز بین سال های 1401-1402 تشکیل دادند. از میان جامعه مورد بررسی و مقایسه، 60 نفر از بیماران واجد شرایط به روش هدفمند انتخاب و وارد مطالعه شدند و با 30 نفر از افراد به هنجار مقایسه شدند. برای مقایسه گروه‌ها از پرسشنامه اختلال بیش فعالی/ نقص توجه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه (آنوا) و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) در سطح معناداری 01/0 صورت گرفت.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک راهه و چند متغیره تفاوت معناداری را در میانگین گروه های افراد با اختلال شخصیت مرزی، اختلال دوقطبی و افراد به هنجار در نشانگان اختلال بیش فعالی/ نقص توجه نشان دادند (001/0 p=).
نتیجه گیری: براساس این نتایج می‌توان گفت، افراد گروه بیمار نشانگان اختلال بیش فعالی/نقص توجه بیشتری نسبت به گروه افراد به هنجار داشتند. بنابراین تشخیص و در نظر گرفتن این علائم می‌تواند در امر درمان برای درمانگران بالینی سودمند باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |