مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه امام علی تهران
2- دانشگاه امام جواد یزد
2- دانشگاه امام جواد یزد
چکیده: (31 مشاهده)
زمینه و هدف: براساس مرور پژوهش های نظری و تجربی، درمان هیجان مدار، درمان شناختی رفتاری و ایماگوتراپی بر خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی مؤثر است اما تاکنون پژوهشی به مقایسه این سه روش درمانی نپرداخته است. لذا هدف پژوهش حاضر مقایسه درمان هیجان مدار، درمان شناختی رفتاری و ایماگوتراپی بر خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی سربازان متأهل بود.
روش بررسی: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون چندگروهی همراه با پیگیری و با انتخاب گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سربازان یکی از پادگان های نیروهای مسلح تهران در سال 1402 بودند. تعداد 60 نفر از سربازان متأهل با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در گروه های 15 نفره آزمایشی (درمان هیحان مدار، درمان شناختی رفتاری، ایماگوتراپی) و گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای سنجش پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) بود. گروه آزمایش اول تحت درمان هیجان مدار، گروه آزمایش دوم تحت درمان شناختی رفتاری و گروه آزمایش سوم تحت درمان مبتنی بر ایماگو در هشت جلسه 50 دقیقه ای همراه با یک دوره پیگیری سه ماه قرار گرفتند؛ اما برای گروه گواه هیچ مداخله ای صورت نگرفت. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0/05 که توسط نرم افزار 24- Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که در مرحله پس‌آزمون و پیگیری، آموزش‌های هیجان‌مدار، شناختی رفتاری و ایماگوتراپی تأثیر معناداری بر خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی سربازان متأهل داشته است. در هر دو مرحله، تفاوت‌های معنی‌داری بین گروه گواه و گروه‌های مداخله (هیجان‌مدار، شناختی رفتاری و ایماگوتراپی) مشاهده شد (P<0/01) . همچنین در متغیر بهزیستی روانشناختی، تفاوت‌های معناداری بین گروه ایماگوتراپی و شناختی رفتاری در پس‌آزمون و پیگیری مشاهده گردید (P<0/01).
نتیجه گیری: یافته ها نشان می‌دهند که آموزش‌های هیجان‌مدار، شناختی رفتاری و ایماگوتراپی ابزارهای مؤثری برای بهبود خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی هستند و همچنین نتایج این تحقیق تأکید بر اهمیت توجه به نیازهای روانشناختی سربازان متأهل و ارائه آموزش‌های مناسب برای ارتقاء کیفیت زندگی و بهزیستی آن‌ها دارد.
کلید واژه ها: خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی ، درمان هیجان مدار، درمان شناختی رفتاری، ایماگوتراپی
روش بررسی: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون چندگروهی همراه با پیگیری و با انتخاب گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سربازان یکی از پادگان های نیروهای مسلح تهران در سال 1402 بودند. تعداد 60 نفر از سربازان متأهل با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در گروه های 15 نفره آزمایشی (درمان هیحان مدار، درمان شناختی رفتاری، ایماگوتراپی) و گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای سنجش پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) بود. گروه آزمایش اول تحت درمان هیجان مدار، گروه آزمایش دوم تحت درمان شناختی رفتاری و گروه آزمایش سوم تحت درمان مبتنی بر ایماگو در هشت جلسه 50 دقیقه ای همراه با یک دوره پیگیری سه ماه قرار گرفتند؛ اما برای گروه گواه هیچ مداخله ای صورت نگرفت. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0/05 که توسط نرم افزار 24- Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که در مرحله پس‌آزمون و پیگیری، آموزش‌های هیجان‌مدار، شناختی رفتاری و ایماگوتراپی تأثیر معناداری بر خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی سربازان متأهل داشته است. در هر دو مرحله، تفاوت‌های معنی‌داری بین گروه گواه و گروه‌های مداخله (هیجان‌مدار، شناختی رفتاری و ایماگوتراپی) مشاهده شد (P<0/01) . همچنین در متغیر بهزیستی روانشناختی، تفاوت‌های معناداری بین گروه ایماگوتراپی و شناختی رفتاری در پس‌آزمون و پیگیری مشاهده گردید (P<0/01).
نتیجه گیری: یافته ها نشان می‌دهند که آموزش‌های هیجان‌مدار، شناختی رفتاری و ایماگوتراپی ابزارهای مؤثری برای بهبود خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی هستند و همچنین نتایج این تحقیق تأکید بر اهمیت توجه به نیازهای روانشناختی سربازان متأهل و ارائه آموزش‌های مناسب برای ارتقاء کیفیت زندگی و بهزیستی آن‌ها دارد.
کلید واژه ها: خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی ، درمان هیجان مدار، درمان شناختی رفتاری، ایماگوتراپی
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
