مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
سیمین نیازی1 
، محسن سعیدمنش*1
، محسن سعیدمنش*1
1- دانشگاه علم و هنر یزد
چکیده: (22 مشاهده)
زمینه و هدف: لکنت، نوعی ناروانی در گفتار می باشد که می تواند باعث مشکلات زیادی در ارتباط فرد با دیگران شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحریک مستقیم الکتریکی فراجمجمه ای مغز بر تنظیم هیجان نوجوانان مبتلا به لکنت زبان انجام شد.
روش بررسی: روش این مطالعه، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین نوجوانان مبتلا به لکنت زبان مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی و توانبخشی شهرستان یزد، 30 نفر داوطلب واجد شرایط به شکل در دسترس در دامنۀ سن ی 12 تا 18 سال انتخاب و وارد مطالعه شدند. سپس از طریق گمارش تصادفی پانزده نفر در گروه مداخله و پانزده نفر در گروه گواه قرار گرفتند. نمرات متغیر تنظیم هیجان به وسیلۀ پرسش نامۀ تنظیم هیجان (گرانفسکی و همکاران، ٢٠٠1) در دو نوبت زمانی قبل از درمان و بعد از درمان مقایسه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخۀ 22 صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها ٠٫٠۵ بود.
یافته ها: نتایج مشخص کرد، میانگین نمرات متغیرهای تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به لکنت زبان در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان درمقایسه با گروه گواه، به طور معناداری کاهش پیدا کرد (٠٫٠٠١>p). براساس نتایج مربوط به اندازۀ اثر، 61 درصد از تفاوت بین گروه مداخله و گروه گواه در متغیر تنظیم هیجان ناشی از تحریک الکتریکی مغز بود.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد از تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز می توان به عنوان درمانی مکمل برای بهبود تنظیم هیجان نوجوانان مبتلا به لکنت زبان استفاده کرد .
روش بررسی: روش این مطالعه، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین نوجوانان مبتلا به لکنت زبان مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی و توانبخشی شهرستان یزد، 30 نفر داوطلب واجد شرایط به شکل در دسترس در دامنۀ سن ی 12 تا 18 سال انتخاب و وارد مطالعه شدند. سپس از طریق گمارش تصادفی پانزده نفر در گروه مداخله و پانزده نفر در گروه گواه قرار گرفتند. نمرات متغیر تنظیم هیجان به وسیلۀ پرسش نامۀ تنظیم هیجان (گرانفسکی و همکاران، ٢٠٠1) در دو نوبت زمانی قبل از درمان و بعد از درمان مقایسه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخۀ 22 صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها ٠٫٠۵ بود.
یافته ها: نتایج مشخص کرد، میانگین نمرات متغیرهای تنظیم هیجان در نوجوانان مبتلا به لکنت زبان در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان درمقایسه با گروه گواه، به طور معناداری کاهش پیدا کرد (٠٫٠٠١>p). براساس نتایج مربوط به اندازۀ اثر، 61 درصد از تفاوت بین گروه مداخله و گروه گواه در متغیر تنظیم هیجان ناشی از تحریک الکتریکی مغز بود.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد از تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز می توان به عنوان درمانی مکمل برای بهبود تنظیم هیجان نوجوانان مبتلا به لکنت زبان استفاده کرد .
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
