1- دانشگاه علم و هنر یزد
2-
چکیده: (23 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال وسواس فکری- اجباری یک وضعیت عصبی روانپزشکی است که با وسواس ها و یا اجبارهای ناخواسته مشخص می شود. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان خانواده محور بر سازگاری نوجوانان دارای اختلال وسواس فکری-اجباری شهرستان شهرکرد بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین نوجوانان دارای اختلال وسواس فکری – اجباری 12 الی 18 ساله مراجعهکننده به کلنیکهای روانپزشکی و روانشناسی شهرکرد، 30 نفر داوطلب واجد شرایط در دسترس وارد مطالعه شدند که به صورت گمارش تصادفی 15 نفر آنها در گروه مداخله و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. امتیازات پرسشنامه سازگاری بل (1961) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان خانواده محور گروهی مورد مقایسه قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس صورت پذیرفت. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که امتیاز آزمون سازگاری در نوجوانان دارای اختلال وسواس فکری – اجباری در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری کاهش پیدا کرد (001/0P<).
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که از درمان خانواده محور گروهی می توان به عنوان یک درمان موثر جهت بهبود سازگاری نوجوانان دارای اختلال وسواس فکری – اجباری استفاده کرد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی