چکیده 

هدف: پژوهش حاضر به‌منظور مقایسۀ مشکلات رفتاری و اضطراب امتحان، در دانش‌آموزان دچار ناتوانی یادگیری و دانش‌آموزان عادی انجام شد. 

روش‌بررسی: روش پژوهش، علّی‌مقایسه‌ای بود و برای انتخاب نمونه‌ها از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای استفاده شد. حجم نمونه ۱۱۰ نفر بود که ۵۵ نفر آن دچار ناتوانی یادگیری و ۵۵ نفر دیگر عادی بودند. برای انتخاب آزمودنی‌‌ها، ابتدا دانش‌آموزان مشکوک به ناتوانی یادگیری از چندین مدرسۀ عادی غربال شده و در مراحل بعدی، در مراکز سنجش ناتوانی یادگیری، شناسایی نهایی آن‌ها صورت گرفت. در گروه عادی، دانش‌آموزان ازنظر جنس و سن و پایۀ تحصیلی با دانش‌آموزان دچار ناتوانی یادگیری همتا شدند و از پرسش‌نامۀ مشکلات رفتاری کانرز (فرم معلم و والد) و پرسش‌نامۀ اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (۱۳۷۵) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی مستقل و تحلیل پراکنش چندمتغیره استفاده شد.

یافته‌‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین مشکلات رفتاری دانش‌آموزان دچار ناتوانی یادگیری و عادی تفاوت وجود دارد و این تفاوت در خرده‌مقیاس مشکلات اجتماعی بیشتر است. همچنین، اضطراب امتحان دانش‌آموزان دچار ناتوانی یادگیری بیشتر است (۰٫۰۱≥p).

نتیجه‌گیری: دانش‌آموزان دچار ناتوانی یادگیری، نسبت‌به دانش‌آموزان عادی، با مشکلات رفتاری و اضطراب امتحان بیشتری مواجه‌اند که ممکن است بر پیشرفت تحصیلی و روابط با همسالان تأثیر منفی بگذارد.