دوره 4، شماره 1 - ( بهار 1393 )
جلد (4): 13 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (18809 مشاهده)
چکیده
هدف: شادی و رضایت از زندگی و امید مفاهیمی هستند که اکثر مردم، در این زندگی صنعتی و ماشینی، به‌دنبال آن‌ها هستند. مشکلات جسمانی و معلولیت ازجمله عواملی هستند که موضوعات ذکرشده را تحت‌تأثیر خود قرار می‌دهند. در این پژوهش، میزان امید و شادی و رضایت از زندگی افراد معلول با افراد غیرمعلول مقایسه شده است.
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع علی‌مقایسه‌ای بوده است. برای این منظور، ۳۰ نفر از افراد معلول و ۳۰ نفر غیرمعلول حاضر در سه مؤسسه غیردولتی معلولان، به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به سؤالات پرسشنامه‌های امید و رضایت از زندگی و پرسش‌نامۀ شادکامی پاسخ گفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از روش تحلیل پراکنش یک‌راهه استفاده شده است.
یافته‌ها: میزان شادکامی و امید و رضایت از زندگی در افراد معلول، به‌طور معناداری کمتر از افراد غیرمعلول بود (۰٫۰۰۱>p). افراد معلول شادکامی و امید و رضایت از زندگی کمتری از خود نشان دادند.
نتیجه‌گیری: افراد معلول بیشتر از افراد عادی به مداخلات روان‌شناختی برای افزایش میزان شادکامی و رضایت از زندگی و امید نیاز دارند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |