مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

هدف: هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین قدرت و تون عضلانی با عملکرد اندام فوقانی در کودکان همی‌پلژی است. 

روش‌بررسی: در این مطالعهٔ مقطعی (توصیفی- تحلیلی)، ۳۷ نفر از کودکان همی‌پلژی در محدودهٔ سنی ۱۰-۵ سال از مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم‌بهزیستی و توانبخشی شهر تهران به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. مهارت‌های کیفیت کارکرد دستی شرکت‌کنندگان در پژوهش با استفاده از آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- ازرتسکی، سطح اسپاستی‌سیته با استفاده از مقیاس اشورس و قدرت به‌وسیلهٔ ویگوریمتر سنجیده شد. داده‌ها نیز با استفاده از 16SPSS تجزیه‌و‌تحلیل شد. 

یافته‌ها: ارتباط معناداری بین قدرت با چیره‌دستی (۰٫۰۰۰=p)، هماهنگی دوطرفه (۰٫۰۲۴=p)، هماهنگی اندام فوقانی (۰٫۰۰۰=p) و هماهنگی بینایی-حرکتی (۰٫۰۴۵=p) و همچنین بین تون عضلانی مچ با چیره‌دستی (۰٫۰۱=p)، هماهنگی دوطرفه (۰٫۰۳۵=p)، هماهنگی اندام فوقانی (۰٫۰۱۳=p) و هماهنگی بینایی-حرکتی (۰٫۰۳۲=p)، بین تون عضلانی آرنج با چیره‌دستی (۰٫۰۰۴=p)، هماهنگی بینایی-حرکتی (۰٫۰۱۷=p) دیده شد. ولی ارتباط معناداری بین تون عضلانی شانه با عملکرد حرکتی اندام فوقانی دیده نشد. 

نتیجه‌گیری: ارتباط مستقیمی بین قدرت‌عضلانی و عملکرد حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج‌مغزی نیمهٔ بدن وجود دارد و نیز ارتباط معکوس بین اسپاستی‌سیته مچ با عملکرد حرکتی اندام فوقانی این کودکان دیده شد.