زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی که بر اثر تنگی و گرفتگی عروق کرونری قلب ایجاد می‌شود و مشکلی بهداشتی در کشورهای درحال‌توسعه و توسعه‌یافته به شمار می‌رود، از عوامل اصلی مرگ‌ومیر در جهان از جمله ایران است. ﺑﯿﻤﺎری ﻗﻠﺒﯽ‌ﻋﺮوﻗﯽ از بیماری‌ﻫﺎیﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ‌ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻋﻮاﻣﻞ روان‌ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. ایﻦ پژوﻫﺶ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری در ﺑﯿﻤﺎران ﻗﻠﺒﯽ‌ﻋﺮوﻗﯽ اﺟﺮا شد. 
روش‌بررسی: این ﭘﮋوﻫﺶ به‌شکل نیمه‌آزﻣﺎیﺸﯽ (ﺗﺠﺮﺑﯽ) دوگروهی ﺑﺎ پیش‌آزمون و ﭘﺲ‌آزﻣﻮن اجرا شد. ﺟﺎمعۀ آﻣﺎری ﭘﮋوﻫﺶ، ﺑﯿﻤﺎران ﻗﻠﺒﯽ‌ﻋﺮوﻗﯽ مراجعه‌ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ کلینیک قلب بیمارستان ولیعصر قائم‌شهر در بهار ۱۳۹۷-۱۳۹۶ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺑﯿﻦ آن‌ﻫﺎ ﺑﻪ‌ﺻﻮرت داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ۲۸ ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب شدند و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ‌ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه آزﻣﺎیﺶ و گواه (۱۴ ﻧﻔﺮ ﮔﺮوه آزﻣﺎیﺶ و ۱۴ ﻧﻔﺮ ﮔﺮوه گواه) تفکیک گردیدند. ﮔﺮوه آزﻣﺎیﺶ ﻃﯽ شش ﺟﻠﺴﻪ، ﺗﺤﺖ درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد (ACT) ﻗﺮار گرفت و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکرد. اﺑﺰارﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ، پرسش‌نامۀ ادراک بیماری ﺑﻮد. داده‌ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۰ و با روش ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮواریﺎﻧﺲ یک‌طرفه ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. 
یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار نمرۀ پیش‌آزمون ادراک بیماری در گروه آزمایش به‌ترتیب برابر با ۴۰٫۴۶ و ۴٫۰۴ و همچنین میانگین و انحراف معیار نمرۀ پس‌آزمون در گروه آزمایش به‌ترتیب ۳۳٫۲۱ و ۱٫۸۰ است. همچنین میانگین و انحراف معیار نمرۀ پیش‌آزمون ادراک بیماری در گروه گواه به‌ترتیب برابر با ۴۰٫۱۵ و ۴٫۹۰ و همچنین میانگین و انحراف معیار نمرۀ پس‌آزمون در گروه گواه ۴۲٫۶۱ و ۲٫۵۳ است. یافته‌ها ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، باعث بهبود در ادراک بیماری (۰٫۰۳۲=p) می‌شود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد با توجه به تأثیرگذاری در ارزش‌های بیماران به این صورت که رهایی از بیماری ‌به‌عنوان یک ارزش برای بیمار در نظر گرفته شود، می‌تواند موجب کاهش ادراک بیماری در بیماران قلبی گردد.