@ARTICLE{Jahan, author = {Salim Bahrami, Seyyedeh Hamideh and Jahan, Faezeh and Asadzadeh Dehraei, Hasan and Sotoodeh Asl, Nemat and }, title = {Emotional Expression Training on Anxiety, Quality of Life, and Perceived Academic Control in Students}, volume = {10}, number = {0}, abstract ={زمینه و هدف: دانشجویان به‌دلیل دگرگونی شیوهٔ زندگی و نگرانی‌های در طول دوران تحصیل خود، درمعرض مشکلات مختلف هستند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش ابرازگری هیجانی بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی و کنترل تحصیلی آگاهانهٔ دانشجویان انجام شد. روش‌بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد‌ اسلامی واحد ساری تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ مشغول به تحصیل بودند. نمونهٔ پژوهش شامل چهل نفر از دانشجویان بود که به‌صورت هدف‌مند انتخاب شدند. نمونه‌ها ازطریق پرسشنامه‌های اضطراب (بک، ۱۹۹۰) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و کنترل تحصیلی آگاهانه (پری و همکاران، ۲۰۰۱) شناسایی شده و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش (بیست نفر) و گروه گواه (بیست نفر) قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج مشخص کرد که اجرای جلسات آموزش ابرازگری هیجانی بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی و کنترل تحصیلی آگاهانهٔ دانشجویان دارای تأثیر معنا‌داری است (۰٫۰۰۱>p). همچنین مقایسهٔ اندازه‌های اثر به‌دست‌آمده نشان‌ داد که ابرازگری هیجانی تأثیر بیشتر را بر اضطراب با اندازهٔ اثر ۰٫۳۲۲ و بعد از آن بر کیفیت زندگی با اندازهٔ اثر ۰٫۱۹۰ دارد. نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت که آموزش ابرازگری هیجانی از جوانب مختلف باعث بهبود کنترل تحصیلی آگاهانهٔ دانشجویان می‌شود؛ چراکه دانشجویانِ قادر به مواجههٔ هوش‌مندانه با هیجان‌های خویش، اعتمادبه‌نفس قوی دارند، برای یادگیری تلاش بیشتری می‌کنند، خویشتندارتر و خودانگیخته‌تر هستند و برای رسیدن به هدف و انجام وظیفه، هیجان‌ها و تنیدگی‌های خود را مهار می‌کنند. }, URL = {http://jdisabilstud.org/article-1-1764-fa.html}, eprint = {http://jdisabilstud.org/article-1-1764-fa.pdf}, journal = {Middle Eastern Journal of Disability Studies}, doi = {}, year = {2020} }