مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: معنویت در محیط کار تأثیر شگرفی بر سازمان می‌گذارد؛ زیرا سازمان ازطریق توسعهٔ محیط انسانی باعث رشد حداکثری کارکنان در دستیابی به ظرفیت‌های خود می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامهٔ آموزشی معنویت در محیط کار بر میزان حمایت اجتماعی کارکنان فدراسیون‌های ورزشی انجام شد.
روش‌بررسی: روش این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی کارکنان فدراسیون‌های منتخب ورزشی در سال ۱۳۹۸-۹۹ تشکیل دادند. ازطریق روش نمونه‌گیری دردسترس، تعداد سی نفر داوطلب واجد شرایط انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه پانزده‌نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها، افراد نمونه به مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی (واکس و همکاران، ۱۹۸۶) پاسخ دادند. گروه آزمایش طی هشت جلسهٔ نوددقیقه‌ای و به‌مدت چهار هفتهٔ متوالی (هر هفته دو جلسه) آموزش برنامهٔ معنویت در محیط کار را که در این پژوهش طراحی و تدوین شد، دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ مداخله‌ای ارائه نشد. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره، در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ انجام شد. سطح معناداری آزمون‌های آماری ۰٫۰۵ درنظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، با تعدیل اثر پیش‌آزمون، اثر برنامهٔ آموزشی معنویت در محیط کار بر خرده‌مقیاس‌های متغیر حمایت اجتماعی شامل حیطهٔ خانواده (۰٫۰۳۹=p)، حیطهٔ دوستان (۰٫۰۴۰=p) و حیطهٔ سایرین (۰٫۰۲۳=p) کارکنان فدراسیون‌های ورزشی معنادار بود. همچنین باتوجه به اندازهٔ اثر، ۱۸درصد از تغییرات حیطهٔ خانواده، ۱۹درصد از تغییرات حیطهٔ دوستان و ۱۹درصد از تغییرات حیطهٔ سایرین ازطریق مداخله قابل تبیین بود.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر نتیجه گرفته می‌شود که برنامهٔ آموزشی معنویت در محیط کار بر افزایش میزان حمایت اجتماعی کارکنان فدراسیون‌های منتخب ورزشی اثربخشی دارد؛ ازاین‌رو پیشنهاد می‌شود که برنامهٔ مذکور به‌عنوان روشی مداخله‌ای در سازمان‌ها و دیگر اماکن ورزشی برای افزایش متغیرهای درگیر با سازمان اجرا شود.