مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: یکی از شاخص‌های مهم و مؤثر منابع انسانی نرخ ترک خدمت  می‌باشد که اثرات جبران‌ناپذیری به سازمان تحمیل می‌کند و سازمان‌ها با مشکلات متعددی در زمینه جذب و نگهداشت نیروهای مستعد روبرو هستند.پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین قلدری در محل کار، عدم امنیت شغلی و فرسودگی شغلی با قصد ترک شغل در کارکنان بانک‌های خصوصی انجام گرفت.
روش پژوهش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل تمامی کارمندان بانک‌های خصوصی در سال 1403 بود. برای برآورد حجم نمونه از نرم‌افزار G-Power نسخه 1/3 استفاده شد. با در نظرگرفتن اندازه اثر 15/0، توان 95/0 و آلفای 05/0 حجم نمونه 260 نفر به دست آمد که به منظور افزایش تعمیم‌پذیری نتایج با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 300 کارمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌‌های قلدری در محل کار اینارسن و همکارن (2009)، عدم امنیت شغلی اُنیل و سویتوس (2013) ، فرسودگی شغلی مسلش (1985) و قصد ترک شغل کامن و همکاران (1983)، استفاده شد. داده‌ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین قلدری در محل کار، عدم امنیت شغلی و فرسودگی شغلی با قصد ترک شغل رابطه‌ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که 51 درصد از واریانس قصد ترک شغل کارمندان براساس قلدری در محل کار، 29 درصد از واریانس قصد ترک شغل کارمندان براساس عدم امنیت شغلی و  42 درصد از واریانس قصد ترک شغل کارمندان براساس فرسودگی شغلی قابل پیش‌بینی است (01/0p<).
نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که قلدری در محل کار، عدم امنیت شغلی و فرسودگی شغلی در پیش‌بینی قصد ترک شغل کارمندان نقش دارند و برای کاهش قصد ترک شغل در کارمندان ضروری است، مداخلاتی روی قلدری در محل کار، عدم امنیت شغلی و فرسودگی شغلی صورت گیرد.