مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (9 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات عصبی رشدی با علائم پیچیده در کودکان است و اغلب همراه با نقص در عملکردهای اجرایی و تواناییهای شناختی می باشد. اگرچه درمان‌های مبتنی بر دارو معمولاً تأثیر مثبتی دارند، اما عوارض جانبی احتمالی ممکن است ضرورت به کارگیری مداخلات روانشناختی را ایجاب نماید. این پژوهش با هدف بررسی بررسی اثربخشی آموزش توانبخشی شناختی بر خودکنترلی، توجه پایدار و انعطاف پذیری شناختی کودکان با اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون -پس‌آزمون -پیگیری و گروه کنترل بود. نمونهی این پژوهش، تعداد 30 دانش آموزان پسر با اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی در شهرستان خراسان رضوی درنظر گرفته شد که با نمونهگیری غیرتصادفی داوطلبانه وارد مطالعه شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. در مراحل پیشآزمون، پس‌آزمون و پیگیری دوماهه، شرکت‌کنندگان به پرسشنامه های خود کنترلی (تانجی و همکاران، 2004) پاسخ دادند و عملکرد آن ها در توجه پایدار با استفاده از آزمون عملکرد پیوسته (رازولد و همکاران، 1965) و در انعطاف پذیری روان شناختی با استفاده از آزمون کامپیوتری دستهبندی کارتهای ویسکانسین (گرانت و برگ، 1984) مورد سنجش قرار گرفت و صرفاً آزمودنی‌های گروه آزمایش، طی 8 جلسه 90 دقیقه ای آزمون کامپیوتری تکلیف چند محرک پیشین (N-BACK) را دریافت کردند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش توانبخشی شناختی بر افزایش خودکنترلی، توجه پایدار و انعطاف پذیری شناختی کودکان با اختلال نقص توجه همراه اثربخش بوده است و نتایج درمان در مرحله پیگیری پایدار باقی مانده است.
نتیجه گیری: براساس یافتههای پژوهش می توان گفت که به کارگیری درمان های روان شناختی مانند ذهن آگاهی میتواند در ارتقای سلامت روان کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی و کاهش مشکلات کارکردهای اجرایی آن ها نقش مثبت داشته باشد.
زمینه و هدف: اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات عصبی رشدی با علائم پیچیده در کودکان است و اغلب همراه با نقص در عملکردهای اجرایی و تواناییهای شناختی می باشد. اگرچه درمان‌های مبتنی بر دارو معمولاً تأثیر مثبتی دارند، اما عوارض جانبی احتمالی ممکن است ضرورت به کارگیری مداخلات روانشناختی را ایجاب نماید. این پژوهش با هدف بررسی بررسی اثربخشی آموزش توانبخشی شناختی بر خودکنترلی، توجه پایدار و انعطاف پذیری شناختی کودکان با اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون -پس‌آزمون -پیگیری و گروه کنترل بود. نمونهی این پژوهش، تعداد 30 دانش آموزان پسر با اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی در شهرستان خراسان رضوی درنظر گرفته شد که با نمونهگیری غیرتصادفی داوطلبانه وارد مطالعه شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. در مراحل پیشآزمون، پس‌آزمون و پیگیری دوماهه، شرکت‌کنندگان به پرسشنامه های خود کنترلی (تانجی و همکاران، 2004) پاسخ دادند و عملکرد آن ها در توجه پایدار با استفاده از آزمون عملکرد پیوسته (رازولد و همکاران، 1965) و در انعطاف پذیری روان شناختی با استفاده از آزمون کامپیوتری دستهبندی کارتهای ویسکانسین (گرانت و برگ، 1984) مورد سنجش قرار گرفت و صرفاً آزمودنی‌های گروه آزمایش، طی 8 جلسه 90 دقیقه ای آزمون کامپیوتری تکلیف چند محرک پیشین (N-BACK) را دریافت کردند. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش توانبخشی شناختی بر افزایش خودکنترلی، توجه پایدار و انعطاف پذیری شناختی کودکان با اختلال نقص توجه همراه اثربخش بوده است و نتایج درمان در مرحله پیگیری پایدار باقی مانده است.
نتیجه گیری: براساس یافتههای پژوهش می توان گفت که به کارگیری درمان های روان شناختی مانند ذهن آگاهی میتواند در ارتقای سلامت روان کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی و کاهش مشکلات کارکردهای اجرایی آن ها نقش مثبت داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: کلیدواژه‌ها: آموزش توانبخشی شناختی، خودکنترلی، توجه پایدار، انعطاف پذیری شناختی، کودکان با اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
