BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-588-fa.html
، جهانگیر کرمی* 1، خدامراد مؤمنی1
چکیده
هدف: در چند دههٔ گذشته تکانشگری دوران کودکی یکی از موضوعات مطالعاتی بسیار گسترده در تحول کودک بوده است. تکانشگری بر زندگی فرد در آینده تأثیر می‌گذارد و سبب ایجاد مشکلات بسیاری چون تخریب روابط با همسالان می‌گردد. این مطالعه به‌منظور تعیین اثربخشی هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی/نارسایی توجه انجام شد.
روش‌بررسی: طرح مطالعهٔ شبه‌تجربی، از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری شامل تمامی کودکان سن ۸ تا ۱۲ سال مدارس شهر کرمانشاه بود. از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله‌ای، ۵ مدرسه انتخاب و پس از تکمیل پرسشنامه و دارا‌بودن ملاک‌های ورود، ۲۴ دانش‌آموز به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. جلسات برای گروه آزمایش در ۹ جلسه و به‌مدت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه، دو بار در هفته اجرا شد. گروه‌ها در پیش‌آزمون و پس‌آزمون توسط پرسشنامهٔ خودبازداری وینبرگر و شوارتز ارزیابی شدند. تجزیه‌‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که تکانشگری در گروه آزمایش به‌طور معناداری کاهش یافته است (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: با‌توجه به مؤثر‌بودن هنردرمانی بر کاهش تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی/ نارسایی توجه، پیشنهاد می‌شود روان‌شناسان و متخصصان کودک از این شیوهٔ درمانی نیز در کاهش تکانشگری این کودکان استفاده کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
