BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-660-fa.html
، زیبا سلطانی* 2، مریم السادات حسینی صدیق1 ، میثم همدمی3 ، رضا قاسمی جوبنه1
2- عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران
3- دانشگاه گیلان
چکیده
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد در تنظیم هیجان و کیفیت زندگی مادران با فرزند کم‌توان ذهنی بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بوده و از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعهٔ آماری این پژوهش را مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی شهر کرج در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ تشکیل می‌دهند. در پژوهش حاضر ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه بررسی شدند (۱۵ نفر برای هر گروه). گروه آزمایش در ۸ جلسهٔ درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد شرکت کردند، در‌حالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. از مقیاس تنظیم هیجان و پرسشنامهٔ کیفیت زندگی برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد به‌طور معناداری موجب افزایش تنظیم هیجان و کیفیت زندگی در مادران با فرزند کم‌توان ذهنی شده است (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: لذا انجام مداخلات براساس این رویکرد می‌تواند در تنظیم هیجان هیجانی و کیفیت زندگی این زنان مفید باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
