هدف: مشارکت معلولان در فعالیتهای ورزشی باعث شادابی، اجتماعیشدن، افزایش اعتمادبهنفس و امید به زندگی آنها میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی جایگاه حقوقی و وضعیت و موانع مشارکت معلولان در فعالیتهای ورزشی در استان گلستان است.
روشبررسی: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از جهت جمعآوری اطلاعات توصیفی و پیمایشی بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را تمامی معلولان جسمیوحرکتی ورزشکار در استان گلستان تشکیل دادند که ۱۷۳ نفر بهصورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهٔ محققساخته بود که استادان، روایی صوری آن را تأیید کردند. همسانی درونی پرسشنامه بااستفاده از ضریب آلفای کرونباخ، برای کل پرسشنامه، ۰٫۸۷ بهدست آمد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون فریدمن و آزمون تی با نمونهای مستقل در سطح خطای ۵درصد در همهٔ آزمونها٬ بااستفاده از نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۱ بهکار گرفته شد.
یافتهها: بررسی میانگین رتبهها در میان فعالیتهای معلولان نشان داد که شرکت در فعالیتهای ورزشی جزو کمترین رتبههاست. از بین ۱۸ شاخص وضعیت حقوقی معلولان، تنها ۳ شاخص «حق آموزش و فرصت برابر، احترام به منزلت ذاتی، برخورداری از حق آزادی و امنیت فردی» در سطح مطلوب (بیشتر از ۳) قرار داشتند. بین موانع و میزان فعالیت معلولان در سطح خطای ۰٫۰۱درصد، رابطهٔ منفی و معنادار وجود داشت (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۳۹۳-=r) که مهمترین مانع مشارکت معلولان در ورزش، موانع اقتصادی بود.
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش حمایت اقتصادی و اجتماعی معلولان از عوامل مؤثر بر افزایش مشارکت این افراد در فعالیتهای ورزشی است.