زمینه‌ و‌ هدف: ناباروری، یکی از مسائلی است که در صورت مواجهه، جنبه‌های مختلف زندگی زوجین ازجمله سازگاری زناشویی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. هدف پژوهش حاضر مقایسهٔ خودپندارهٔ جنسی، بهزیستی ذهنی و تاب‌آوری خانواده در زنان نابارور با سازگاری زناشویی بالا و پایین بود.
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع علّی‌مقایسه‌ای بود که با هدف مقایسهٔ خودپندارهٔ جنسی، بهزیستی ذهنی و تاب‌آوری خانواده در زنان نابارور با سازگاری زناشویی بالا و پایین انجام شد. به این منظور نمونه‌ای به حجم ۱۵۸ نفر از جامعۀ آماری زنان نابارور مراجعه‌کننده به مراکز درمان ناباروری استان‌های خوزستان و اصفهان در سال ۱۳۹۷، به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌ٔ سازگاری زناشویی (اسپانیر، ۱۹۷۶)، پرسشنامه‌ٔ چندوجهی خودپندارهٔ جنسی (اسنل، ۱۹۹۸)، مقیاس بهزیستی ذهنی (کیز و ماگیارمو، ۲۰۰۳) و مقیاس تاب‌آوری خانواده (سیکسبی، ۲۰۰۵) بود. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس تک‌متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که زنان نابارور با سازگاری زناشویی بالا دارای خودپندارهٔ جنسی (۰٫۰۰۱>p)، بهزیستی ذهنی (۰٫۰۰۷=p) و تاب‌آوری خانوادهٔ (۰٫۰۰۳=p) بیشتری درمقایسه با زنان نابارور با سازگاری زناشویی پایین بودند.
نتیجه‌گیری: زنان نابارور سازگاری زناشویی پایین، خودپندارهٔ جنسی و بهزیستی ذهنی و تاب‌آوری خانوادهٔ کمتری دارند؛ ازاین‌رو سازگاری زناشویی می‌تواند به‌عنوان فاکتوری مهم در ارائهٔ خدمات روان‌شناختی به زوجین نابارور به‌کار رود.