هدف: مولتیپل اسکلروزیس از شایعترین بیماریهای عصبی پیشرونده در بین بزرگسالان جوان است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربار شناختی تکلیف بر زمانبندی مرحلۀ استانس راهرفتن بیماران مولتیپل اسکلروزیس بود.
روش بررسی: روش مطالعۀ حاضر، از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمونپسآزمون بود. بیست بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از انجمن اماس ایران (با دامنۀ سنی ۴۱٫۸۵±۱۲٫۵۹ سال و نمرۀ مقیاس پیشرفت ناتوانی صفر تا ۵) بهصورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنیها سه تکلیف شناختی مختلف را همزمان با راهرفتن بر روی دستگاه فوت مدیسنس اجرا کردند و زمان مرحلۀ استانس آزمودنیها با دستگاه فوت مدیسنس اندازهگیری شد. برای تحلیل نتایج، از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری ۰٫۰۵ استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۱ تحلیل شد.
یافتهها: یافتههای بهدستآمده از تحقیق نشان داد تکلیف شناختی اثر معناداری بر افزایش زمان استانس راهرفتن در هر دو پا داشت (۰٫۰۰۱>p) و بین زمان استانس راهرفتن در تمامی مراحل تکلیف شناختی، بهجز مرحلۀ ۲ در برابر ۳، در پای چپ تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۵(p≤.
نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان داد زمان مرحلۀ استانس گامبرداری در بیماران مولتیپل اسکلروزیس هنگام اجرای تکلیف شناختی افزایش داشته است و بیماران مولتیپل اسکلروزیس هنگام اجرای تکلیف شناختی سرعت گامبرداری کمتری دارند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |