نورمحمدیان تاجآبادی مژده، کریمی منیره، میرزایی شمسآباد هنگامه، منظری وحید. بررسی اثربخشی گشتالتدرمانی گروهی بر امیدبهزندگی و احساس تنهایی زنان سالمند. مجله مطالعات ناتوانی. 1397; 8
() :53-53
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1115-fa.html
1- واحد رفسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی
2- دانشگاه فرهنگیان، کرمان
3- باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد رفسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (3939 مشاهده)
زمینه و هدف: سالمندی دوران حساسی از زندگی است که افراد را در معرض تهدیدات بالقوهای نظیر تنهایی، ازدستدادن حمایت اجتماعی و استقلال فردی قرار میدهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گشتالتدرمانی گروهی بر امیدبهزندگی و احساس تنهایی زنان سالمند شهر کرمان انجام شد.
روشبررسی: پژوهش از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری این پژوهش شامل تمامی زنان سالمندی بود که در سال ۱۳۹۷ در آسایشگاههای سالمندان شهر کرمان اقامت داشتند. نمونه شامل ۲۴ زن سالمند بود که بهطور تصادفی از میان دو مرکز انتخاب و بهتصادف در دو گروه آزمایش و گواه جایگذاری شدند. در گروه آزمایش گشتالتدرمانی گروهی در ۸ جلسه آموزش داده شد. گروه گواه مداخلهای دریافت نکرد. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای آزمایش به پرسشنامهٔ امیدبهزندگی میلر (۱۹۹۷) و مقیاس احساس تنهایی راسل و همکاران (۱۹۸۰) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-20 و روشهای آماری میانگین، انحرافمعیار و تحلیل کوواریانس در سطح معناداری (۰٫۰۱= α) تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که گشتالتدرمانی گروهی بر امیدبهزندگی و احساس تنهایی زنان سالمند تأثیر معناداری داشت (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این پژوهش گشتالتدرمانی گروهی با تأکیدی که بر زمان حال، آگاهی و احساس کامل بودن دارد به زنان سالمند کمک میکند تا بر احساس تنهایی خود فائق آمده و امیدبهزندگی خود را بهبود ببخشند.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی