زمینه و هدف: بیماری مولتیپلاسکلروزیس از بیماریهای شایع در کشور ما، بهخصوص در بانوان است. نقش استرس در تشدید بیماری اهمیت بسیار دارد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مدیریت استرس بهشیوهٔ شناختیرفتاری بر کاهش نشانگان استرس و ابعاد آن در زنان مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس انجام شد.
روشبررسی: این مطالعه شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی بیماران زن مبتلا به اماس عضو انجمن اماس شهر تهران در سال ۱۳۹۶ تشکیل دادند. نمونهگیری بهروش داوطلبانه انجام شد و نمونهها بهشیوهٔ همتاسازی در دو گروه آزمایش و گواه، هر گروه ۱۵ نفر قرار گرفتند. ابزار پژوهش، مقیاس سنجش نشانگان استرس سیدخراسانی صدیقانی (۱۳۷۷) بود. در فاصلهٔ بین پیشآزمون و پسآزمون، برنامهٔ مداخلهٔ مدیریت استرس بهشیوهٔ شناختیرفتاری آنتون و ایرونسون و اشنایدرمن (۲۰۰۷) در طی هشت جلسهٔ ۹۰دقیقهای روی گروه آزمایش اجرا شد. دادههای پژوهش پس از استخراج با استفاده از روش اندازهگیری مکرر و با نرمافزار SPSS تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد آموزش مدیریت استرس بهشیوهٔ شناختیرفتاری بر کاهش نشانگان کلی استرس و ابعاد آن (نشانگان جسمانی، رفتاری، هیجانی، شناختی) مؤثر است. (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: نتایج پسآزمون و پیگیری در گروه آزمایش بیانگر ماندگاری تأثیر مدیریت استرس بهشیوهٔ شناختیرفتاری با گذشت زمان است؛ بنابراین میتوان این روش را برای کاهش نشانگان استرس در مبتلایان به بیماری مولتیپلاسکروزیس بهکار برد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |