نبی زاده نودهی رویا، برجعلی احمد، استکی مهناز، فرخی نورعلی. اثربخشی آموزش دو نیمکره بر کارکردهای اجرایی برنامهریزی و بازداری پاسخ دانشآموزان نارساخوان نوع شنیداری. مجله مطالعات ناتوانی. 1398; 9
() :117-117
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1266-fa.html
1- واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی
2- دانشگاه علامه طباطبایی
3- دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران-مرکز
چکیده: (1795 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهشهای بسیاری در زمینۀ تأثیر روشهای درمانی عصب-روانشناختی بر کودکان نارساخوان انجام شده است؛ اما زیرگروههای نارساخوانی کمتر بررسی شدهاند. هدف مطالعۀ حاضر بررسی اثربخشی آموزش دو نیمکره بر برنامهریزی و بازداری پاسخ دانشآموزان نارساخوان نوع شنیداری بود.
روشبررسی: با استفاده از نمونۀ دردسترس و روش نیمهآزمایشی و طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه، ۵۹ دانشآموز پایههای دوم و سوم دبستان از فهرست انتظار دو مرکز مشکلات یادگیری تهران در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ انتخاب شدند. برمبنای تفاوت نمایههای فهم کلامی و استدلال ادراکی آزمون وکسلر چهار (وکسلر، ۲۰۰۳)، تعداد ۲۰ نارساخوان شنیداری مشخص شده و بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل فهرست وارسی نارساخوانی، آزمونهای ساعت (توکو، ۱۹۹۵)، ریون کودکان (ریون، ۱۹۵۶)، خواندن (مرادی و کرمی نوری، ۱۳۸۷)، وکسلر چهار، برج لندن (شالیس، ۱۹۸۲) و استروپ (استروپ، ۱۹۳۵)، بود. پس از اجرای پیشآزمونها گروه آزمایش تحت آموزش دو نیمکره قرار گرفت و به گروه گواه آموزشی داده نشد. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۳ در سطح معناداری (۰٫۰۵=α) تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج پس از تعدیل اثر پیشآزمون روی گروه آزمایش، در مؤلفههای متغیر برنامهریزی شامل زمان آزمایش (۰٫۰۲۷=p)، زمان تأخیر (۰٫۰۳۸=p)، خطا (۰٫۰۳۶=p) و امتیاز (۰٫۰۱۸=p) و در مؤلفههای متغیر بازداری پاسخ شامل پاسخ همخوان (۰٫۰۱۷=p)، زمان پاسخ همخوان (۰٫۰۱۹=p)، پاسخ ناهمخوان (۰٫۰۰۴=p)، زمان پاسخ ناهمخوان (۰٫۰۰۹=p) و نمرۀ تداخل (۰٫۰۱۳=p) تفاوت معناداری نشان دادند.
نتیجهگیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزش دو نیمکره در بهبود برنامهریزی و بازداری پاسخ دانشآموزان نارساخوان نوع شنیداری مؤثر است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی