مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

Mendeley  

Zotero  

Eydelkhani S, Heydari H, Davoodi H, Zare BahramAbadi M. Comparison of Feldman Multivariate Approach and Intimate Skills (PAIRS) on the Quality of Marital Life in Women have Marital Distress. MEJDS 2019; 9 :34-34
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1434-fa.html

زمینه و هدف: دل‌زدگی زناشویی از آشفتگی‌ها و نابهنجاری‌های روان‌شناختی است که موجب مشکل‌های روانی و بی‌تفاوتی (طلاق عاطفی) و طلاق زوجین می‌شود. این پژوهش با هدف تعیین و مقایسهٔ اثربخشی آموزش رویکرد فلدمن و مهارت‌های صمیمانه (PAIRS) بر کیفیت زندگی زناشویی زنان دچار دل‌زدگی زناشویی انجام شد. 
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون‌پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و یک‌گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان دچار دل‌زدگی زناشویی شهرستان تهران تشکیل دادند که طی ‌فراخوان عمومی ۳۶ نفر انتخاب شده و به‌طور تصادفی در سه گروه آزمایشی یک و گروه آزمایشی دو و کنترل قرار گرفتند. برای هر سه گروه پیش‌آزمون پرسشنامهٔ‌ کیفیت زندگی زناشویی فلچر و همکاران (۲۰۰۰) اجرا شد. سپس طرح مداخلهٔ روش چندسطحی فلدمن در گروه آزمایش یک و مداخله با رویکرد آموزش مهارت‌های صمیمانه برای گروه آزمایش دو انجام پذیرفت؛ اما گروه کنترل، هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. نتایج با روش کواریانس در سطح ۵درصد تحلیل شد. 
یافته‌ها: نتایج آنالیز کواریانس نشان داد که هر دو روش چندسطحی فلدمن و مهارت‌های صمیمانه بر افزایش کیفیت زندگی زناشویی در زنان دچار دل‌زدگی زناشویی تأثیر معنا‌داری دارد (۰٫۰۰۱>p). آزمون تعقیبی نیز مشخص کرد که بین میزان اثربخشی دو رویکرد مذکور تفاوت معناداری مشاهده نمی‌شود. 
نتیجه‌گیری: می‌توان به‌منظور افزایش کیفیت زندگی زناشویی از رویکردهای چندسطحی فلدمن و مهارت‌های صمیمانه بهره برد.